Sołotwyno

Sołotwyno
Солотвино
	; Jezioro solne w Sołotwinie
	Herb
Państwo	Ukraina
Obwód	zakarpacki
Rejon	tiaczowski
Powierzchnia	11,10 km²
Wysokość	283 m n.p.m.
Populacja (2019); • liczba ludności	; 8632
Nr kierunkowy	+380 3134
Kod pocztowy	90575
	Położenie na mapie obwodu zakarpackiego Sołotwyno
	Położenie na mapie Ukrainy Sołotwyno
	47°57′20″N 23°52′16″E/47,955556 23,871111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sołotwyno (ukr. i rusiń. Солотвино, rum. Slatina, ros. Солотвина, cz. i słow. Slatinské Doly, węg. Aknaszlatina i Faluszlatina) – miasteczko (osiedle typu miejskiego) w rejonie tiaczowskim obwodu zakarpackiego Ukrainy. Leży na północnym brzegu granicznego odcinka górnej Cisy, naprzeciw rumuńskiego miasta Sighetu Marmaţiei, na wysokości 283 m n.p.m.

Sołotwyno jest największą pośród miejscowości zamieszkanych na Zakarpaciu przez Rumunów, który do dziś stanowią na tyle dużą część mieszkańców, że uzasadnia to dwujęzyczność miasteczka. Przez Sołotwyno przebiega linia kolejowa z Tereswy do Wełykoho Byczkiwa i regionalna droga R03 z Mukaczewa do Rohatyna.

Historia edytuj

Opuszczona kopalnia soli

Decydujący wpływ na rozwój Sołotwyna wywarły wielkie złoża soli kamiennej, eksploatowane już w starożytności (zob. kopalnie soli w Sołotwynie). Ślady osadnictwa (dwa grodziska na zachód od miasta) pochodzą już z I–II wieku p.n.e. Dzisiejsze Sołotwyno zostało założone w XIII wieku. Sąsiadujące wsie Aknaszlatina i Faluszlatina po II wojnie światowej zostały połączone w jedno osiedle. Przemysłowe wydobycie soli rozpoczęło się w połowie XVIII wieku i trwało do 2010 roku; prowadził je państwowy kombinat Ukrsolprom. W szczytowym okresie – w latach 70. XX wieku – wydobycie soli sięgało 451 tys. ton rocznie i stanowiło 10% produkcji całej Ukrainy. W końcowym okresie było wielokrotnie niższe. Złoża soli ocenia się na 30 milionów ton, a objętość całego sołotwińskiego słupa solnego na kilka km³.

W jednej z sołotwińskich kopalni znajdują się obecnie laboratoria badawcze ukraińskiej akademii nauk oraz, od 1968, podziemny szpital alergologiczny.

W 1989 liczyło 9651 mieszkańców^[2].

W 2013 liczyło 8955 mieszkańców^[3].

Na zachód od miasta leżą słone jeziorka, wykorzystywane w celach rekreacyjnych.