Walentin Gawriłow
Walentin Aleksandrowicz Gawriłow (ros. Валентин Александрович Гаврилов, ur. 26 lipca 1946 w Moskwie[1], zm. 23 grudnia 2003 tamże[2]) – radziecki lekkoatleta, skoczek wzwyż, medalista olimpijski i mistrz Europy.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
26 lipca 1946 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 grudnia 2003 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
191 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zajął 7. miejsce na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[3]. Zwyciężył w finale Pucharu Europy w 1967 w Kijowie[4]. Zdobył srebrny medal na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie za swym kolegą z reprezentacji ZSRR Wałerijem Skworcowem[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zdobył brązowy medal, ulegając jedynie dwóm Amerykanom: Dickowi Fosbury’emu i Edowi Caruthersowi[1]. Zdobył złoty medal na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie[6], a także na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach[7].
Zwyciężył na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu[8] oraz na letniej uniwersjadzie w 1970 w Turynie[9]. Zajął 2. miejsce w finale Pucharu Europy w 1970 w Sztokholmie[4]. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach zajął 10. miejsce[10].
Zajął (wraz z kilkoma innymi zawodnikami) 3. miejsce na letniej uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[9]. Zwyciężył w finale Pucharu Europy w 1973 w Edynburgu[4]. Zajął 14. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu[8].
Był mistrzem ZSRR w 1967 i 1969 oraz wicemistrzem w 1966 i 1970, a w hali mistrzem w 1973 oraz brązowym medalistą w 1971 i 1972[2][11][12].
Swój rekord życiowy (2,21 m) ustanowił 19 lipca 1969 w Los Angeles[13].
W 1970 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener m.in. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Valentin Gavrilov Biography and Olympic Results [online], sports-reference.com [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-17] (ang.).
- ↑ a b c Гаврилов Валентин Александрович [online], sport-strana.ru [dostęp 2019-05-02] (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 525 [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b c European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Madrid 1968 [online], European Athletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Belgrade 1969 [online], European Athletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 532 [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 415 [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ a b World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 540 [dostęp 2019-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-02] (ang.).
- ↑ Valentin Gavrilov [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-05-02] (ang.).