Zamek w Jazłowcu: Różnice pomiędzy wersjami

Za czasów [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] własność Buczackich{{fakt}}, którzy po osiedleniu się w Jazłowcu przyjęli nazwisko Jazłowieckich. Panowali oni na zamku do [[XVII]] wieku. Przebudowy obiektu dokonał [[Jerzy Jazłowiecki]]<ref name=Aftanazy>{{cytuj książkę|nazwisko=[[Roman Aftanazy]]|tytuł=[[Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej]]. Województwo podolskie'', T. 9, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich|miejsce=Wrocław, Warszawa| data=1995| ISBN = 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04268-1 t. 9| strony=127-135}}</ref> w latach [[1550]]-[[1556]]. Kolejna przebudowa nastąpiła w latach [[1575]]-[[1607]]. Po Jazłowieckich zamek przeszedł do [[Czuryłowie|Czuryłów]], Wolskich, Bełżeckich, Odrzywolskich, a następnie został kupiony przez [[Koniecpolscy|Koniecpolskich]]. Stanisław i jego syn Aleksander wybudowali istniejący do dziś pałac, w którym zamieszkali. W czasach świetności zamek nad Olchowcem był uważany za równie silną fortecę, co [[Kamieniec Podolski]]. W 1672 r. poddał się Husseinowi baszy Adenu, w następnym roku po [[Bitwa pod Chocimiem (1673)|zwycięstwie chocimskim]], przeszedł do Polski. W [[1676]] r. poddał się Ibrahimowi Szejtanowi paszy. W dniu 24 sierpnia [[1684]] r. został odebrany Turkom po dwudniowym oblężeniu, którzy na wiadomość, że wielki król i pogromca się zbliża, w większości z zamku ustąpilisię wycofali. Część załogi zgłosiła się do służby królewskiej. Z początkiem XVIII wieku zamek przeszedł od Koniecpolskich do [[Lubomirscy|Lubomirskich]].