Krynycia (obwód tarnopolski): Różnice pomiędzy wersjami

|dopełniacz nazwy = Krynyci

|2. jednostka administracyjna = [[Plik:Flag of Monastyryskiy Raion in Ternopil Oblast.svg|20px]] [[rejon monasterzyski|monasterzyski]]

|rok = 2001

|liczba ludności = 639

'''Krynycia''' ({{w języku|uk|Криниця}}; do 1978 r.roku '''Korościatyn''', [[język ukraiński|ukr.]] ''Криниця'') – wieś wna [[Rejon monasterzyskiUkraina|rejonie monasterzyskimUkrainie]], w [[Obwód tarnopolski|obwoduobwodzie tarnopolskiegotarnopolskim]], naw [[UkrainaRejon monasterzyski|Ukrainierejonie monasterzyskim]]. Położona w środkowej części rejonu, przy drodze z [[Iwano-Frankiwsk]]a do [[Buczacz]]a. WieśW w2001 2001roku liczyła 631 osóbmieszkańców.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z [[1454]] roku.

KorościatynW był1939 wroku 1939we r.wsi wsiądominowała czystoludność polskąpolska, zamieszkałą{{fakt|zamieszkiwało przezw niej wówczas 206 polskich rodzin}}. [[28 lutego]] [[1944]] r.roku, około godziny osiemnastej, wieśmiejscowość została napadnięta przez oddziały [[Ukraińska Powstańcza Armia|Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA)]], wspierane przez okoliczną ludność ukraińską. Podczas rzezinapadu na stacji kolejowej i we wsi zamordowano łącznie 156 osób<ref>Rąkowski podaje liczbę 157</ref>, w tym kilkanaścioro dzieci w wieku od 4 do 12 lat. Udało się ustalić tożsamość jedynie 117 zabitych. Spaleniu uległy wszystkie zabudowania oprócz [[kościół (budynek)|kościoła]] i plebanii.

[[1 marca]] [[Niemcy]] sfilmowali zgliszcza wsi i wykonali zdjęcia ofiar. Następnego dnia większość z nich pochowano na [[cmentarz]]ucmentarzu w Korościatynie we wspólnej mogile oznaczonej dziś drewnianym krzyżem bez żadnych napisów. Polacy, którzy ocaleli z rzezi, przenieśli się do [[Monasterzyska|Monasterzysk]]. Na ich miejscu po [[1945]] roku osadzono [[Łemkowie|Łemków]] spod [[Krynica-Zdrój|Krynicy]], którzy nadali wsi obecną nazwę.

Od 2001 roku w uroczysku „Byczowa” obok chutora Dubrowycia co roku odbywa się festiwal ''[[Dzwony Łemkiwszczyny (festiwal)|Dzwony Łemkiwszczyny]]''.

== KościółCerkiew ==

We wsi znajduje się dawny murowany kościół rzymskokatolicki pw. Narodzenia Matki Boskiej z początku XX wieku (konsekrowany przez abpaarcybiskupa [[Józef Weber|Józefa Webera]] 8 września 1901 roku<ref>[http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=ksw&datum=19011006&seite=1&zoom=33&query=%22Kurjer%22%2B%22Buczacki%22&ref=anno-search ''Korościatyn'']. „Kurjer Stanislawowski”Stanisławowski”. 837, s. 1, 6 października 1901.</ref>). Jest to budowla na planie krzyża, z wielobocznie zamkniętym prezbiterium oraz krótkimi ramionami transeptu. Fasadę zwieńczoną krzywoliniowym szczytem flankują dwie wieże zakończone neobarokowymi hełmami. Świątynia, służąca po wojnie jako magazyn, została po 1990 r.roku wyremontowana i przekształcona w greckokatolicką cerkiew Narodzenia Matki Bożej<ref>[[Grzegorz Rąkowski]]: ''Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie zachodniej.'' Część II: Podole. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2006, s. 301.</ref>.

* Marceli Machnowski – naczelnik stacji kolejowej we wsi w 1885 roku<ref>''[http://mtg-malopolska.org.pl/images/skany/schematyzmy/szematyzm_1885.pdf Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1885].'' Lwów: drukarnia Wł. Łozińskiego, 1885, s. 487.</ref>, 1886<ref name="Sz1886">''[http://mtg-malopolska.org.pl/images/skany/schematyzmy/szematyzm_1886.pdf Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1886].'' Lwów: drukarnia Wł. Łozińskiego, 1886, s. 486.</ref>