Choroby układu krążenia: Różnice pomiędzy wersjami

Przeprowadzone [[epidemiologia|badania epidemiologiczne]], [[Badania kliniczne|kliniczne]] i doświadczalne rozszerzyły wiedzę na temat parametrów pozwalających ocenić predyspozycje do rozwoju chorób układu krążenia, przede wszystkim powstających na podłożu miażdżycowym.

Przeprowadzone w wielu krajach badania dostarczyły obszernych zasobów danych, świadczących o znaczeniu systematycznej aktywności fizycznej w zapobieganiu chorobom układu krążenia oraz w redukcji ryzyka przedwczesnej śmierci. Wyniki najczęściej cytowanych w piśmiennictwie medycznym długofalowych badań epidemiologicznych, – prowadzonych we Framingham, badań MRFIT ({{ang.|Multiple Risk Factor Intervention Trial}}), {{link-interwiki|Harvard Alumni Study|Q=Q5676636}}, czy {{link-interwiki|Nurses Health Study|Q=Q2005375}}, – wskazują na korzystne efekty systematycznego wysiłku fizycznego w profilaktyce poważnych powikłań zdrowotnych wynikających z chorób układu krążenia. Analiza wyników wieloletnich badań dowodzi, że regularny wysiłek fizyczny o odpowiedniej długości oraz intensywności wpływa pozytywnie na [[metabolizm]] lipidów i węglowodanów, czynności [[Śródbłonek|śródbłonka naczyniowego]] oraz może poprawiać stan równowagi czynnościowej między układem krzepnięcia i [[Fibrynoliza|fibrynolizy]].

Osoba dorosła powinna wykonać przed podjęciem systematycznego wysiłku fizycznego powinna wykonać podstawową diagnostykę kardiologiczną, a także badania czynnościowe pod kątem sportowym – m.in. EKG spoczynkowe, aby ustalić wydolność fizyczną organizmu. W odniesieniu do osóbOsobom starszychstarszym zaleca się dokładną diagnostykę stanu zdrowia i dostosowanie odpowiedniej formy aktywności fizycznej.