Dowódca SS i Policji: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnie 4 zmiany treści (wprowadzone przez 78.10.90.128) i przywrócono wersję 70844213 autorstwa Mateusz.ns bez źródeł
Znacznik: Ręczne wycofanie zmian
Anulowanie wersji 73060527 autorstwa NiktWażny (dyskusja)
Znaczniki: Anulowanie edycji Wycofane
Linia 3:
 
Podczas wojny wprowadzono hierarchię:
* Dowódca SS i Policji – ''SS- und Polizeiführer'' (SSPF, SS-PF, SSuPF),
* Wyższy Dowódca SS i Policji – ''Höherer SS- und Polizeiführer'' (HSSPF, HSS-PF, HSSuPF),
* Najwyższy Dowódca SS i Policji – ''Höchster SS- und Polizeiführer'' (HöSSPF): ([[Hans Adolf Prützmann]], [[Karl Wolff]]){{fakt|data=2020-02}}.
Na czele SS i niemieckiej policji stał z kolei [[Heinrich Himmler]], posiadając tytuł [[Reichsführer-SS|Reichsführera SS]] i Szefa Niemieckiej Policji (''Reichsführer SS und Chef der Deutschen Polizei'', RFSSuChdDtPol.)<ref>Zgodnie z dekretem z dnia 17 czerwca 1936 r., RGBl. 1936, S. 487.</ref>.
[[Plik:Announcement of death of 100 of Polish hostages shot by Nazi-German authority in Poland 1941.jpg|mały|Obwieszczenie podpisane przez [[Franz Kutschera|Franza Kutscherę]] jako Dowódcę SS i Policji na [[Dystrykt warszawski]] (''SS- und Polizeiführer im Distrikt Warschau'')]]
Stanowisko Dowódcy SS i Policji (SSPF) istniało także w [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnym Gubernatorstwie]]. SSPF dowodzili policją oraz SS na terenie dystryktów, na które dzieliło się Generalne Gubernatorstwo, np. SSPF [[Franz Kutschera]] w [[Dystrykt warszawski|Dystrykcie warszawskim]].
 
Stanowisko Dowódcy SS i Policji (SSPF) istniało także w [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnym Gubernatorstwie]]. SSPF dowodzili policją oraz SS na terenie dystryktów, na które dzieliło się Generalne Gubernatorstwo, np. SSPF [[Franz Kutschera]] w dystrykcie Warszawa. Wyżsi Dowódcy SS i Policji istnieli zarówno w Niemczech (dowodząc na obszarze najczęściej jednego okręgu wojskowego), jak i w krajach okupowanych przez III Rzeszę (dowodząc zwykle na terenie jednego kraju albo jednostki administracyjnej utworzonej przez okupanta, np. HSSPF ''Ost'' [[Friedrich Wilhelm Krüger]] w Krakowie){{fakt|data=2020-02}}.
 
W planach ich przełożonego, [[Reichsführer-SS|Reichsführera- SS]] [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]], było utworzenie około 30 okręgów-państw, w których dowódca SS i policji byłby namiestnikiem i swego rodzaju właścicielem, zaś jednostki Waffen-SS pełniłyby funkcje militarne. Ziemie byłyby zamieszkane i zasiedlone przez szeregowych członków SS (po eksterminacji poprzednich mieszkańców, gł. [[Słowianie|Słowian]]). Tereny te miały się głównie składać z olbrzymich połaci Rosji, która w planach Hitlera była tym dla III Rzeszy, czym były kolonialne [[Indie]] dla [[Imperium brytyjskie]]go (tj. najważniejszym terenem eksploatacji, tzw. perłą w koronie)<ref>Adolf Hitler, ''Mein Kampf''.</ref>. Koleje wojenne spowodowały, że zdobycie przestrzeni życiowej (''[[Lebensraum]]'') dla ''rasy panów'' ([[Rasa panów|''Herrenvolk'']]) nie powiodło się. Zdecydowana większość SSPF i HSSPF popełniła samobójstwa, by uniknąć odpowiedzialności za swoje czyny{{fakt|data=2020-02}}.
 
Ich głównym zadaniem na Wschodzie była kontrola mobilnych grup eksterminacyjnych (''[[Einsatzgruppen]]''), odpowiedzialnych za masowe mordy (przeważnie przez rozstrzelanie) i [[pacyfikacja|pacyfikacje]] wsi, które na terenach podbitego ZSRR były codziennością. Ponad 600 [[Białoruś|białoruskich]] wsi zostało spalonych wraz ze wszystkimi mieszkańcami. Zadaniem ''posłanników'' Himmlera była także kontrola gett skupiających ludność żydowską i w mniejszym procencie – cygańską oraz wynikająca z tego odpowiedzialność za rezultaty ''zarządzania'' w tych azylach, wspólnie z [[Reichssicherheitshauptamt|Głównym Urzędem Bezpieczeństwa Rzeszy]]. ''Likwidacja'' gett poprzez transporty do obozów zagłady (gł. [[Obóz zagłady w Treblince|Treblinki]], [[Bełżec|Bełżca]], [[Obóz zagłady w Sobiborze|Sobiboru]], [[Lublin (KL)|Majdanka]] i [[Auschwitz-Birkenau]]) także leżała w gestii HSSPF{{fakt|data=2020-02}}.
 
{{osobny artykuł|Obozy niemieckie (1933–1945)}}
 
Ci z SSPF, którzy nie przegryźli kapsułki z cyjankiem, a działali na terenach byłej II Rzeczypospolitej oraz na wschód od niej – byli sądzeni za [[Zbrodnia wojenna|zbrodnie wojenne]]. W 1944 i 1945 doszło do wielu awansów co bardziej ''zasłużonych'' działaczy z SS na stopnie generalskie w Waffen-SS i policji (w rzeczywistości ''generałowie'' ci niewiele mieli wspólnego z wojskowością – bardziej ze zorganizowanym ludobójstwem – i wielu z nich nie umiało m.in. czytać map sztabowych lub ich doświadczenie w dowodzeniu na froncie było bliskie zeru, co doprowadzało do wysokich strat w dywizjach Waffen-SS). Awanse te pozwoliły im być chronionymi przez [[Konwencje haskie z 1899 i 1907 roku|Konwencję Haską]]{{fakt|data=2020-02}}.
[[Plik:German announcement General Government Poland 1944.jpg|mały|Obwieszczenie [[Ludwig Hahn|Ludwiga Hahna]] jako Komendanta Policji Bezpieczeństwa i SD na [[Dystrykt warszawski]] (''Kommandeur der Sicherheitspolizei und des SD für den Distrikt Warschau'')]]
Piony Policji Bezpieczeństwa (''[[Sicherheitspolizei]]'') – obejmującej policję polityczną (''[[Gestapo]]'') i kryminalną (''[[Kriminalpolizei|Kripo]]'') – oraz Służby Bezpieczeństwa (''[[Sicherheitsdienst]]'', SD) miały osobnych koordynatorów, którzy w krajach okupowanych nosili tytuł Dowodzącego Policji Bezpieczeństwa i SD (''Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD'' – BdS, np. [[Walter Bierkamp]] na obszar Generalnego Gubernatorstwa), a w Rzeszy – Inspektora Policji Bezpieczeństwa i SD (''Inspekteur der Sicherheitspolizei und des SD'' – IdS). Podlegali oni formalnie odpowiedniemu lokalnemu Dowódcy SS i Policji.
 
Pion Policji Bezpieczeństwa (''[[Sicherheitspolizei]]'') obejmujący policję polityczną (''[[Gestapo]]'') i kryminalną (''[[Kriminalpolizei|Kripo]]'') miał osobnych koordynatorów, którzy w krajach okupowanych nosili tytuł Dowodzącego – ''Befehlshaber der Sicherheitspolizei'' (BdS, np. [[Walter Bierkamp]] w Krakowie) na obszar Generalnego Gubernatorstwa, a w Rzeszy – Inspektora Policji Bezpieczeństwa (''Inspekteur der Sicherheitspolizei'' – IdS). W okupowanej Polsce koordynatorzy policjici w dystryktach nosili natomiast miano komendantów Policji Bezpieczeństwa i SD (''KomandeurKommandeur der Sicherheitspolizei'' ''und des SD'' – KdS, np. KdS Warschau [[Josef Meisinger]] czy [[Ludwig Hahn]]){{fakt|data=2020-02}}.
 
Na czele całej niemieckiej Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa stał Szef Policji Bezpieczeństwa i SD (''Chef der Sicherheitspolizei und des SD''), które to stanowisko piastował [[Reinhard Heydrich]], a następnie [[Ernst Kaltenbrunner]].
 
== Przypisy ==