Jerzy Grobicki: Różnice pomiędzy wersjami

24 lipca 1920 roku został szefem sztabu [[IV Brygada Jazdy|IV Brygady Jazdy]]. Od 15 sierpnia 1920 roku dowodził [[1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego|1 pułkiem szwoleżerów Józefa Piłsudskiego]]. 18 sierpnia 1920 roku odznaczony przez gen. [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] Krzyżem Srebrnym [[Order Virtuti Militari|Orderu Wojennego Virtuti Militari]] za [[Szarża pod Arcelinem|szarżę pułku pod Arcelinem]]<ref>Daniel Koreś, ''Bitwy Kawalerii Arcelin 17 sierpnia 1920'', Warszawa 2020, s. 42–43.</ref>. 8 maja 1921 roku ustąpił z funkcji dowódcy pułku i w tym samym roku został [[Attaché|attaché wojskowym]] w [[Budapeszt|Budapeszcie]]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[major]]a ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 roku i 74. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii){{odn|Lista starszeństwa|1922|s=157}}. W czerwcu 1924 roku został zastępcą dowódcy [[16 Pułk Ułanów Wielkopolskich|16 pułku Ułanów Wielkopolskich]] w [[Bydgoszcz]]y. Od września 1924 roku do 15 października 1925 roku był słuchaczem Kursu Doszkolenia [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego [[Oficer dyplomowany|oficera Sztabu Generalnego]] został przydzielony do Generalnego Inspektoratu Kawalerii w Warszawie. 1 grudnia 1924 roku awansował na [[podpułkownik]]a ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów kawalerii{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732}}. Od grudnia 1926 roku dowodził [[22 Pułk Ułanów Podkarpackich|22 pułkiem ułanów]] w [[Brody (miasto)|Brodach]]. 1 lipca 1928 został wybrany członkiem sądu koleżeńskiego założonego wówczas [[Związek Sybiraków|Związku Sybiraków]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ze zjazdu sybiraków | czasopismo = [[Kurier Warszawski (dziennik)|Kurier Warszawski]] | wolumin = Nr 181 | strony = 4 | data = 2 lipca 1928 | url = http://ebuw.uw.edu.pl/publication/213456}}</ref>. 24 grudnia 1929 roku został mianowany [[pułkownik]]iem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów kawalerii{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 21 z 24 grudnia 1929 roku, s. 438}}. Do stycznia 1930 roku pełnił obowiązki dowódcy [[Podolska Brygada Kawalerii|6 Samodzielnej Brygady Kawalerii]] w [[Iwano-Frankiwsk|Stanisławowie]], a następnie kierownika katedry taktyki kawalerii w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Z dniem 16 listopada 1931 roku został przeniesiony do dyspozycji szefa Biura Personalnego MSWojsk., a następnie, z dniem 1 lutego 1932 roku do dyspozycji dowódcy [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I|Okręgu Korpusu Nr I]] w Warszawie, po czym z dniem 31 marca 1932 roku przeniesiony w [[stan spoczynku]]<ref>Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 6 z 23.03.1932 r., s. 257, 259.</ref>. Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski podają, że Jerzy Grobicki w okresie od listopada 1931 do maja 1939 pełnił służbę jako [[Attaché|attaché wojskowy]] w [[Teheran]]ie, [[Stambuł|Stambule]], [[Bejrut|Bejrucie]], [[Ateny|Atenach]] i [[Madryt|Madrycie]], co stoi w sprzeczności z ustaleniami Piotra Staweckiego, który nie wymienia płk. Grobickiego wśród oficerów pełniących w latach 1932–1939 funkcję attaché wojskowego{{refn|grupa=uwaga|W kwestionariuszu kawalera Orderu Wojennego Virtuti Militari, który Jerzy Grobicki wypełnił 2 października 1933 przebywając w Teheranie, napisał: Zawód obecny (środki utrzymania) – „kupiec i dziennikarz”{{odn|Kolekcja GiO|loc=s. 1}}.}}. Konrad Bugajak w przypisie redakcyjnym na s. 548 wspomnień [[Marian Romeyko|Mariana Romeyki]] wyjaśnia, że usunięcie płk. Grobickiego z WSWoj. i przeniesienie do rezerwy (sic!) pozostaje w bezpośrednim związku z podjęciem przez niego służby w [[Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego|Oddziale II SG]] oraz zaangażowaniem w [[Prometeizm (polityka)|ruchu prometejskim]] na polecenie [[Józef Piłsudski|Piłsudskiego]].

 

 

 

* oficer Dowództwa [[Armia Polska na Wschodzie|Armii Polskiej na Wschodzie]] III – XII 1943

* oficer łącznikowy dowódcy [[2 Korpus Polski (PSZ)|2 Korpusu Polskiego]] przy Korpusie Francuskim XII 1943 – VII 1944

W marcu 1945 roku został przydzielony do Dowództwa Jednostek Wojskowych na Środkowym Wschodzie. Później był [[Attaché|attaché wojskowym]] przy rządzie [[Czang Kaj-szek]]a. Do 1947 roku był komendantem obozu Quassasin w [[Egipt|Egipcie]]. Następnie na emigracji w [[Kanada|Kanadzie]].

 

Prezydent RP [[August Zaleski]] mianował go generałem brygady ze starszeństwem z dniem 19 marca 1963 roku{{odn|Kryska-Karski|Żurakowski|1991|s=98 według autorów, Jerzy Grobicki został mianowany przez Augusta Zaleskiego generałem brygady ze starszeństwem z 19 marca '''1965''' roku}}{{odn|Dembiński|1969|s=1 wg autora mianowanie Jerzego Grobickiego na generała brygady zostało ogłoszone w Dzienniku Personalnym nr 10 z 1963 roku. W tym samym dzienniku ogłoszono mianowanie na stopień generała brygady: [[Stanisław Lubodziecki|Stanisława Lubodzieckiego]] (wg Kryska-Karskiego i Żurakowskiego awans z 19 marca '''1945''' roku), [[Edward Perkowicz|Edwarda Perkowicza]] (wg Kryska-Karskiego i Żurakowskiego awans z 19 marca '''1963''' roku), [[Roman Władysław Szymański|Romana Szymańskiego]] (wg Kryska-Karskiego i Żurakowskiego awans z 19 marca '''1963''' roku)}}.

 

 

== Opinia ==