Jan Zachwatowicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: merytoryczne Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
nie dodajemy żadnych informacji bez przypisów - to podstawa naszego projektu Znaczniki: Anulowanie edycji Wycofane |
||
Linia 43:
== Życiorys ==
Był synem Wincentego Zachwatowicza i Jadwigi Małgorzaty Eggert{{r|Jan Zachwatowicz}}
W 1930 roku został asystentem, a następnie adiunktem w Zakładzie Architektury Polskiej, założonym przez prof. [[Oskar Sosnowski|Oskara Sosnowskiego]], grupującym wielu wybitnych naukowców różnych specjalności – historyków sztuki, architektów, historyków. Jego celem było pogłębianie wiedzy na temat zabytków w Polsce, m.in. badania naukowe i publikacje, a także włączanie do tych działań studentów Wydziału Architektury przez dokonywanie prac inwentaryzacyjnych w czasie obozów wakacyjnych. Zdobyte w ten sposób materiały stały się nieocenionym skarbem m.in. w ratowaniu i odbudowie obiektów zniszczonych w czasie II wojny światowej. W 1936 obronił pracę doktorską poświęconą Twierdzy Zamość. Wskutek śmierci prof. Sosnowskiego na początku wojny w październiku 1939 roku Jan Zachwatowicz przejął jego obowiązki, kierując Zakładem przez cały czas okupacji, prowadząc tajne zajęcia i chroniąc dorobek Zakładu, również po powstaniu warszawskim 1944 roku. W czasie wojny działał w [[Delegatura Rządu na Kraj|Delegaturze Rządu na Kraj]], m.in. kierując pracami mającymi przygotować służby konserwatorskie do pracy po wojnie.
|