Przegląd Historyczno-Wojskowy: Różnice pomiędzy wersjami

Dopiero 11 lat po wojnie, w 1956 roku, pojawiła się idea stworzenia podobnego [[periodyk]]u. Dzięki staraniom gen. [[Józef Kuropieska|Józefa Kuropieski]], 26.03.1956 roku [[Ministerstwo Obrony Narodowej|MON]] wydał rozkaz o powołaniu do życia „Wojskowego Przeglądu Historycznego”. WPH nie przejął tytułu i numeracji swojego przedwojennego pierwowzoru. Było to związane z trudną sytuacją polityczną w kraju. Głównym tematem poruszanym na jego łamach była II wojna światowa. Jak napisano w pierwszym numerze z końca 1956 roku, celem WPH było aktywne kształtowanie zainteresowań, a przede wszystkim poglądów szerokich rzesz czytelników na przebieg i charakter II wojny światowej, formowanie nowej, socjalistycznej świadomości historycznej, upowszechnienie wiedzy o wojnie wyzwoleńczej narodu polskiego, gromadzenie i udostępnienie czytelnikowi jak największej ilości prac o tamtym okresie. Lata 60. i 70. zapewniły WPH szybki rozwój, ukazywał się on regularnie 4 razy w roku, objętość każdego numeru nie spadała poniżej 300 stron. Kwartalnik był dość łatwo dostępny. Publikowali w nim swoje prace najwybitniejsi historycy specjalizujący się w problematyce II wojny światowej, a także liczni generałowie, wyżsi oficerowie, np. dowódcy [[LWP]] gen. [[Michał Żymierski]] czy gen. [[Marian Spychalski]]. Nawiązano liczne kontakty z zagranicą, przede wszystkim z historykami i wojskowymi z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], [[Węgry|Węgier]], [[NRD]] i [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]]. Koniec lat 80. i początek 90. przyniósł pewien spadek objętości, ale mimo to WPH ukazywał się aż do 1997 roku. Wtedy, wskutek przemian strukturalnych w resorcie obrony narodowej, czasopismo przestało się ukazywać.