SS Bremerhaven, został ukończony w 1921 roku w [[Belfast|Belfaście]] w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] (stocznia Workman and Clark and Company Ltd) statek handlowy. Niedługo po jego ukończeniu statek znalazł się w niemieckim towarzystwie żeglugowym Union Handels-und Schiffahrtsgeselschaft w [[Brema|Bremnie]]. Na początku [[II wojna światowa|II wojny światowej]] wpierw zamieniony w statek szpitalny marynarki wojennej III Rzeszy, od października [[1939]] roku używany jako zastępcze lokum dla polskich jeńców wojennych, a od zimy [[1939]]-[[1940]] jednostkę ustawiono na jednym z kanałów portu [[Szczecin|szczecińskiego]] jako pomieszczenie dla polskich robotników portu i stoczni. [[19 marca]] [[1940]] roku statek zostaje oficjalnie przekształcony w Wohnschiff (tj. statek mieszkalny), lecz prawdziwym jego przeznaczeniem jest to że staje się on obozem karnym (zagłady), gdzie zsyłani są ludzie pracujący w [[Fabryka benzyny syntetycznej w Policach|Fabryce benzyny syntetycznej w Policach]] oraz zostaje przeholowany na [[Odra|Odrę]] i zacumowany na odnodze tej rzeki o nazwie [[Domiąża]]. Jego komendantem zostaje Oskar Pust, a zastępcą Walter Schaffenberg. Pierwszymi więźniami, którzy znaleźli się na przeholowanym na odnogę [[Odra|Odry]] statku byli przymusowi polscy robotnicy z miast przyłączonych do terenów [[III Rzesza|III Rzeszy]], między innymi z [[Toruń|Torunia]], [[Łódź|Łodzi]], [[Poznań|Poznania]] i innych. W późniejszym okresie istnienia obozu znajdowali się na nim nie tylko [[Polacy|Polscy]] więźniowie, lecz trafiały tam również osoby między innymi z: [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], [[Czechy|Czech]], [[Francja|Francji]]. Na statku jako więzień znalazł się też jeden mężczyzna z [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Pierwszą ofiarą na SS Bremerhaven był Stanisław Wasilewski z miejscowości [[Zgierz]], który nie rozumiejąc wydanego mu w języku niemieckim rozkazu zaczął być bity przez swych oprawców i chcąc tego uniknąć wyskoczył za burę statku. Wachmani widząc to, zaczęli strzelać do mężczyzny, który został kilkakrotnie trafiony i utonął.
Jesienią [[1943]] roku obóz zagłady na statku SS Bremerhaven zostaje zlikwidowany. Jako powód uważa się zbyt duża śmiertelność wśród więźniów oraz straty jakie poniosło [[Kriegsmarine]] co wiąże się z zapotrzebowaniem na nowe statki. Jego załoga tj. komendant obozu Oskar Pust, jego zastępca Walter Schaffenberg , wachman Richard Raschke, jak i reszta załogi została przydzielona na stanowiska do innych obozów lub przeniesiona na front wschodni. Sam statek zaś zostaje poddany za pomocą [[Cyklon B|Cyklonu B]] deratyzacji, fumigacji i dezynfekcji, a następnie oddany zostaje do stoczni remontowej w [[Szczecin|Szczecinie]], gdzie jest przystosowywany do ponownej żeglugi.
