Panoplia: Różnice pomiędzy wersjami

Nazwa pochodzi z [[Grecja|Grecji]] ([[Język grecki|greka]] ''pan'' -wszystko i ''[[hoplon]]'' -tarcza hoplity) - gdzie oznaczała pełny rynsztunek ciężkozbrojnego wojownika, [[hoplici|hoplity]].

W czasach [[Republika rzymska|republiki rzymskiej]] i później [[Cesarstwo rzymskie|cesarstwa]] oręż zdobyty na wrogu po zwycięskiej bitwie układano pod zawieszoną na krzyżu zbroją wodza pokonanej armii. Był to znak chwalebnego zwycięstwa, jednocześnie ofiara dla boga [[Mars (mitologia)|Mars]]a oraz symbol deifikacji zwycięskiego wodza. Stosowane były również chętnie w czasach nowożytnych, jako motyw zdobniczy w sztuce, zwłaszcza w dekoracjach rzeźbiarskich wnętrz reprezentacyjnych. Szczególnie chętnie panoplia stosowała sztuka [[barok]]owa i [[klasycyzm|klasycystyczna]]. W rezydencjach magnackich i dworach szlacheckich chętnie dekorowano ściany orężem ułożonym w kształt panopliów.

W '''[[Heraldyka|heraldyce]]''' nowożytnej panoplia umieszczano początkowo za i pod [[herb]]em dowódcy wojskowego po odniesionym przez niego znaczącym zwycięstwie. Armaturę herbową komponowano z pik, [[Halabarda|halabard]], [[buńczuk]]ów, [[Chorągiew (weksylologia)|chorągwi]], [[Szabla|szabli]], dział i innego sprzętu wojennego. Przykładem zastosowania armatury w heraldyce Polski szlacheckiej jest herb na portrecie [[Starosta|starosty]] sandomierskiego Krzysztofa Tarnowskiego z [[XVI]] wieku. W wieku [[XVIII]] i [[XIX]] armaturę spotyka się nieporównanie częściej niż w czasach wcześniejszych, w [[heraldyka polska|polskiej heraldyce]] stanowiła one zwyczajowo obowiązujący element herbu (zwłaszcza na pieczęci) osoby w służbie wojskowej, niekoniecznie związany z faktycznymi osiągnięciami militarnymi.

Panoplia, mniej lub bardziej rozbudowane spotyka się często w herbach krajów [[Ameryka Południowa|Ameryki południowej]] i środkowej. Stosowane są również w herbach państwowych, terytorialnych i miejskich innych regionów świata.