'''Jakub Geranus''' – (ur. w [[1558]] r. w [[Gliwice|Gliwicach]], zm. [[29 lipca]] [[1630]] r. w [[Ołomuniec|Ołomuńcu]]) - [[Jezuici|jezuita]], rektor [[kolegium|kolegiów]] jezuickich, [[rektor]] Akademii SJKlementinum w Ołomuńcu,[[Praga|Pradze]] zasłużonyi dlaAkademii katolicyzmuJezuickiej w Ołomuńcu.
W [[1575]] r. wstąpił do [[Jezuici|SJzakonu jezuitów]]. Był pierwszym górnośląskim jezuitą. W [[1579]] r. uczył retorów. W l.latach [[1580]]-4[[1584]] studiował teologię w [[Praga|Pradze]]. Przez 5 lat był regensem tamtejszego konwiktu. W latach [[1593]]-[[1601]] był rektorem kolegium w [[Český Krumlov|Českým Krumlovie]]. Tam bronił praw kolegium przeciw [[protestantyzm|protestanckim]] panom z rodu von Rosenberg na KrumlovieRožmberków. Z [[Český Krumlov|Českiego Krumlova]] przeszedł do [[Praga|Pragi]] jako rektor kolegium św. Klemensa. Jako,Następnie że prowadził te kolegium pozostał później jakobył jego prokuratorprokuratorem. W 1607 r. dostałznalazł się w wielkiewielkim niebezpieczeństwoniebezpieczeństwie. JerzyGeorg Popel v.von Lobkowitz, fundator kolegium w [[Český Krumlov|Českým Krumlovie]], siedział z rozkazu cesarza jako więzień już 12 rok w twierdzy w Glazu[[Graz]]u. Geranus w 1603 r. napisał rektorowido rektora kolegium w Grazu[[Graz]]u, który sprawował duszpasterstwo więzienne, że powinien Lobkowitza przekonać, aby zrzekł się drogi prawnej, ia przez cierpliwość i pokorę łaskę cesarzazaskarbił sobie zaskarbiłłaskę cesarza. List ten opatrzony pewnymi spostrzeżeniami został wykorzystany w jego apologii przeciw cesarzowi [[Rudolf II Habsburg|Rudolfowi II]]m która ukazała się drukiem w [[1607]] r. Z tego powodu przeciw Geranusowi toczyło się postępowanie przed Sądem Apelacyjnym w [[Praga|Pradze]]. Został on ostatecznie uniewinniony, lecz przez cały czas postępowania przebywał w areszcie domowym. W latach [[1601]]-6[[1606]] rektorbył rektorem Akademii SJJezuickiej w [[Ołomuniec|Ołomuńcu]]. W latach [[1610]]-6[[1616]] Geranus był ponownie rektorem Klementinum. Później został superiorem w [[Holešov|Holeszowie]], w [[1620]] r. ponownie rektorem w [[Český Krumlov|Českým Krumlovie]] i w 1625 r. w [[Ołomuniec|Ołomuńcu]]. Chętnie wędrował, ojcowie spotykali go z laską w jednej ręce i [[różaniec|różańcem]] w drugiej. [[29 VIIlipca]] [[1630]] r. podczas mszy, kiedy czyścił kielich dostał ataku apopleksji. Został opatrzony sakramentami, zaś po 15 godzinach zmarł. Geranus był najbardziej zasłużonym jezuitą prowincji czeskiej w czasie walk religijnych.
'''==Bibliografia'''==
*H. HOFFMANNHoffmann, ''Die Jesuiten in Oppeln'', Breslau 1934, s. 368.
