Hełm garnczkowy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Hełm garnczkowy''' – rodzaj średniowiecznego [[hełm]]u rycerskiego typu zamkniętego. Wykształcił się na przełomie XII/XIII w. Był on wykonywany z nitowanych płyt stalowych, wzmacnianych metalowymi obręczami. Hełm taki nie posiadał ruchomej zasłony twarzy, a jedynie długie i wąskie szpary wzrokowe (tzw. wizury) oraz kilkanaście małych otworów oddechowych. Do końca XIII w. hełm garnczkowy miał kształt cylindryczny z płaską górną częścią dzwonu. Później uzyskał kształt kopulasty, co umożliwiało ześlizgnięcie się broni przy uderzeniach z góry. Z biegiem czasu zaczęła się wyróżniać wyraźna pionowa grań z przodu.[[Image:Hełm garnczkowy2Hełm_garnczkowy.jpg|thumb|left|200px|Hełm garnczkowy]] Ponieważ hełmy garnczkowe całkowicie zasłaniały twarz rycerza, uniemożliwiajac jego rozpoznanie, zaczęto na szczycie hełmu umieszczać [[Klejnot herbowy|klejnot]] – znak rozpoznawczy rycerza. Ze względu na duży ciężar hełm garnczkowy często opierał się na ramionach a nie na głowie. Ponieważ znacznie ograniczał pole widzenia, zakładany był bezpośrednio przed walką. Pod hełm dodatkowo zakładano [[kaptur kolczy]] lub hełm typu [[Basinet|basinet]].