Powieść realistyczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Powieść panoramiczna
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
Linia 3:
Twórcy powieści realistycznej mieli ukazywać wycinek z nurtu życia człowieka i społeczeństwa w sposób obiektywny, i z perspektywy zrozumiałej dla przeciętnego odbiorcy, kierującego się typowymi zasadami moralnymi. W prozie realistycznej nastąpiła demokratyzacja tematów i języka. Bohaterowie nie przypominali [[heros|herosów]], ich [[biografia|biografie]] były typowe dla epoki i stylu życia klasy którą reprezentują. Kreując postać realista dbał zarówno o motywacją psychologiczną jak i socjologiczną. [[narrator|Narrator]] wszechwiedzący ma dystans do wydarzeń o których opowiada. Nie tylko je relacjonuje, ale także formułuje oceny, niekiedy w sposób bezpośredni. [[fabuła|Fabuła]] powieści realistycznej jest na ogół wielowątkowa, obfituje w epizody. Zdarzenia zazwyczaj są uporządkowane [[chronologia|chronologicznie]], ale relacje przerywają informacje o zdarzeniach wcześniejszych. Ważną funkcję spełnia opis przestrzeni konstruowany z punktu widzenia narratora, który stara się wychwycić cechy najbardziej charakterystyczne.
Najwybitniejszymi przedstawicielami realizmu są: [[Stendhal]] (''[[Czerwone i czarne]]''), [[Honoré de Balzac]] (''[[Komedia ludzka]]''),
[[Charles Dickens]] (''[[Klub Pickwicka]]''), [[MikołajNikołaj Gogol]] (''[[Martwe dusze]]''), [[Lew Tołstoj]] (''[[Wojna i pokój]]''); w Polsce: [[Eliza Orzeszkowa]], [[Bolesław Prus]], [[Henryk Sienkiewicz]].
 
Główne cechy powieści realistycznej to: