Aleksander Sokołowski (biskup): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Sprawdzanie nowych artykułów: {{kategoria}}, {{linki}} |
drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
Linia 1:
'''Aleksander Sokołowski''' herbu Pomian (1592-1645) - biskup kijowski, opat trzemeszeński.▼
▲Aleksander Sokołowski herbu Pomian (1592-1645) - biskup kijowski, opat trzemeszeński.
Z dostępnych źródeł wynika, że w [[1607]] r. uczył się w kolegium jezuickim w [[Kalisz|Kaliszu]], a ok. roku [[1613]] studiował retorykę w kolegium w
Przez krótki okres pracował w kancelarii króla [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]], zanim postanowił związać się z dworem królewicza Władysława. Sokołowski bardzo szybko zaskarbił sobie względy przyszłego króla polskiego. 18 października [[1632]] r. przybył w imieniu Władysława do senatu i izby poselskiej, aby osobiście zgłosić jego kandydaturę na króla polskiego i poprosić o wyznaczenie terminu posłuchania jego poselstwa. W następnym roku brał udział we wjeździe nowo wybranego władcy do [[Kraków|Krakowa]] oraz w sejmie koronacyjnym. Kilka miesięcy później Sokołowski towarzyszył [[Władysław IV Waza|Władysławowi IV Wazie]] w kampanii smoleńskiej. Popierany przez monarchę wszedł w [[1634]] roku do gnieźnieńskiej kapituły katedralnej (od 1631 r. był członkiem
▲Z dostępnych źródeł wynika, że w 1607 r. uczył się w kolegium jezuickim w Kaliszu, a ok. roku 1613 studiował retorykę w kolegium w Poznaniu. W 1615 roku zaciągnął się do wojska w obliczu ragrożenia Smoleńska ze strony Moskwy a rok później brał udział w obronie tego miasta. Około r. 1619 po ponownym rozpoczęciu nauki w kaliskim kolegium jezuitów studiował filozofię. Po wstąpieniu do zakonu jezuitów odbywał studia teologiczne w Poznaniu i w Krakowie. W 1626 roku przyjął święcenia kapłańskie. Cztery lata później został zwoniony z zakonu w wyniku własnych starań, ale nie porzucił stanu duchownego.
Spodziewano się, że Sokołowski doprowadzi do znacznej poprawy relacji między katolikami i grekokatolikami a wyznawcami prawosławia, ponieważ cieszył się ogólnym zaufaniem wśród Kozaków i pozostawał w dobrych stosunkach z metropolitą prawosławnym [[Piotr Mohyła|Piotrem
▲Przez krótki okres pracował w kancelarii króla Zygmunta III Wazy, zanim postanowił związać się z dworem królewicza Władysława. Sokołowski bardzo szybko zaskarbił sobie względy przyszłego króla polskiego. 18 października 1632 r. przybył w imieniu Władysława do senatu i izby poselskiej, aby osobiście zgłosić jego kandydaturę na króla polskiego i poprosić o wyznaczenie terminu posłuchania jego poselstwa. W następnym roku brał udział we wjeździe nowo wybranego władcy do Krakowa oraz w sejmie koronacyjnym. Kilka miesięcy później Sokołowski towarzyszył Władysławowi IV Wazie w kampanii smoleńskiej. Popierany przez monarchę wszedł w 1634 roku do gnieźnieńskiej kapituły katedralnej (od 1631 r. był członkiem poznańskiejm kapituły katedralnej) a następnie został członkiem komisji dla wytyczenia nowej granicy polsko-moskiewskiej po układzie w Polanowie. Rok później otrzymał od króla nominację na biskupstwo kijowskie. W dniu 2 kwietnia 1636 złożył wyznanie wiary i wymaganą przysięgę a 21 lipca papież dokonał jego prekonizacji.
▲Spodziewano się, że Sokołowski doprowadzi do znacznej poprawy relacji między katolikami i grekokatolikami a wyznawcami prawosławia, ponieważ cieszył się ogólnym zaufaniem wśród Kozaków i pozostawał w dobrych stosunkach z metropolitą prawosławnym Piotrem Mohiłą. Sokołowski nie spełnił jednak pokładanych w nim nadziei.
W okresie rebelii kozackich w latach 1637-38 przyczynił się do obrony Kijowa przed powstańcami. W 1641 roku otrzymał opactwo trzemeszeńskie. W sierpniu 1642 r. przewodniczył wraz z kasztelanem bracławskim Gabrielem Stępowskim komisji dla traktatów z Moskwą w sprawie granicy. Nieustępliwość komisarzy moskiewskich uniemożliwiła dojście do ugody, a w trakcie prowadzenia negocjacji doszło do ostrych spięć. Wg relacji Albrechta Stanisława Radziwiłła Sokołowski nieomal dopuścił się rękoczynów wobec wysłanników Moskwy.
W [[1644]] r. po śmierci biskupa warmińskiego [[Jan Karol Konopacki|Jana Karola Konopackiego]] nie spełniły się nadzieje Aleksandra Sokołowskiego na objęcie zwolnionego beneficjum, zmarł 9 maja 1645 w Trzemesznie. Był synem Jarosława oraz Elżbiety z Grochowskich. Miał dwóch braci: Wojciecha, jezuitę i filozofa oraz Stanisława, kasztelana bydgoskiego.
* Polski Słownik Biograficzny, tom 40, str. 111-113.▼
{{Władca-Biskup|biskupi=kijowscy|biskup=kijowski|poprzednik=[[Andrzej Szołdrski]]|następca=[[Stanisław Zaremba (biskup kijowski)|Stanisław Zaremba]]|lata=[[1636]] - [[1645]]|}}
▲Bibliografia:
{{DEFAULTSORT:Sokołowski, Aleksander (biskup)}}
▲Polski Słownik Biograficzny, tom 40, str. 111-113.
[[Kategoria:Biskupi kijowscy]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1592]]
[[Kategoria:Zmarli w 1645]]
| |||