Anti-Ballistic Missile Treaty: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Matrek (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Matrek (dyskusja | edycje)
Linia 8:
Art. III traktatu ograniczał rozmieszczanie systemów antybalistycznych do explicite w nim wymienionych. Przepis ten zezwalał na jeden stały lądowy kompleks ABM w każdym z krajów, ulokowany w pobliżu jego stolicy lub bazy międzykontynentalnych pocisków antybalistycznych ([[ICBM]]). Ograniczał jednocześnie liczbę pocisków przechwytujących zainstalowanych w tych bazach do 100, podobnie jak liczbę ich wyrzutni.
 
Instalacje antybalistyczne wokół stolicy kraju nie mogły ponadto posiadać więcej niż sześć kompleksów [[radar]]owych – długość promienia każdego nie mogła zaś przekraczać 3 km. Systemy ABM wokół pól startowych ICBM mogły natomiast posiadać dwa wielkie i 18 małych radarów. Przedstawione postanowienia uwzględniały aktualny na dzień zawarcia traktatów stan posiadania obu stron traktatu w zakresie instalacji ABM – radzieckich instalacji systemu [[GaloszMoskiewski system antybalistyczny|moskiewskiego systemu ABM]] wokół Moskwy i amerykańskiego systemu [[System obrony antybalistycznej#Safeguard|Safeguard]] w pobliżu wyrzutni pocisków ICBM – [[Minuteman]] w [[Grand Forks]] w [[Dakota Północna|Północnej Dakocie]]. Amerykański system Safeguard został jednak wyłączony po zaledwie 8 miesiącach funkcjonowania, na mocy decyzji ówczesnego [[Sekretarze obrony Stanów Zjednoczonych|Sekretarza Obrony USA]] [[Donald Rumsfeld|Donalda Rumsfelda]] (radary funkcjonują do dziś jako urządzenia wczesnego ostrzegania), radziecki system zaś działał przez cały okres [[Zimna wojna|zimnej wojny]] i do dzisiaj (2008).
 
=== Artykuł IV ===