Tony Trabert: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: wikizacja, linki zewnętrzne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
[[Plik:Trabert.jpg|right|thumb|Tony Trabert (z lewej)]]
'''Marion Anthony Trabert''', Tony Trabert (ur. [[16 sierpnia]] [[1930]] w [[Cincinnati]])
Trabert był wszechstronnym sportowcem, w czasie studiów na University of Cincinnati reprezentował uczelnię w [[koszykówka|koszykówce]]. Również jako student tego uniwersytetu w [[1951]] zdobył tenisowe mistrzostwo międzyuczelniane USA w grze pojedynczej (''Intercollegiate''). W tym samym roku zadebiutował w reprezentacji USA w Pucharze Davisa oraz po raz pierwszy pojawił się w czołówkach rankingów amerykańskiego i światowego.
W początkowym okresie jego kariery opiekował się nim rodak [[Bill Talbert]], z którym osiągnął pierwszy wielki sukces międzynarodowy
Dalsze indywidualne sukcesy nieco opóźniła służba wojskowa. Na wielkoszlemowy tytuł singlowy Tony Trabert czekał do [[1953]], kiedy w finale [[US Open|mistrzostw USA]] pokonał [[Vic Seixas|Vica Seixasa]]. Rok później triumfował na kortach im. Rolanda Garrosa, po trzysetowym finale z rodakiem [[Art Larsen|Artem Larsenem]]. W [[1955]] Trabert zdominował tenis amatorski, wygrywając łącznie 18 turniejów w grze pojedynczej, w tym trzy imprezy wielkoszlemowe. Odniósł również 12 wygranych deblowych, głównie w parze z Vicem Seixasem. Szansę na Wielkiego Szlema zrujnowała porażka z [[Ken Rosewall|Kenem Rosewallem]] w półfinale [[Australian Open|mistrzostw Australii]] (6:8, 3:6, 3:6), któremu
Poza 1950 w grze podwójnej na mistrzostwach Francji triumfował jeszcze dwukrotnie, w 1954 i 1955, w obu przypadkach z Seixasem. W 1954 wygrał ponadto mistrzostwa USA, a w 1955 mistrzostwa Australii, także z Seixasem i w obu turniejach po finałowych zwycięstwach nad Australijczykami Rosewallem i [[Lew Hoad|Hoadem]]. W finale Wimbledonu 1954 lepsi od Traberta i Seixasa okazali się [[Mervyn Rose]] i [[Rex Hartwig]]. Tony Trabert jest jednym z nielicznych graczy, którzy mogą pochwalić się tytułami mistrza USA w grze pojedynczej na czterech nawierzchniach
Po niezwykle udanym sezonie 1955 Trabert zdecydował się na podpisanie kontraktu zawodowego. W [[1956]] odbył serię pojedynków (tzw. tour) z uznawanym za najlepszego tenisistę profesjonalnego [[Ricardo González|Pancho Gonzálezem]] i uległ rywalowi zdecydowanie w bilansie spotkań (27 wygranych przy 74 porażkach). Zdobył w tym samym roku tytuł zawodowego mistrza USA w deblu w parze z Rexem Hartwigiem. W [[1961]] doszedł w mistrzostwach USA profesjonalistów do finału gry pojedynczej, w którym musiał uznać wyższość rezydującego w USA Peruwiańczyka [[Alex Olmedo|Alexa Olmedo]]. Również w 1961 Trabert ponownie uczestniczył w zawodowym tourze, tym razem z udziałem większej liczby rywali (oprócz Gonzáleza [[Earl Buchholz]], [[Barry McKay]], [[
Jeszcze w okresie amatorskim Trabert odgrywał wiodącą rolę w amerykańskiej reprezentacji daviscupowej. Wystąpił w pięciu edycjach rozgrywek w latach 1951-1955. Wszystkie finały w tych latach rozstrzygały między sobą ekipy z USA i Australii, ze wskazaniem na Australijczyków, którzy ponieśli porażkę tylko w 1954. W finale 1951 Trabert ograniczył się do występu w deblu z [[Ted Schroeder|Tedem Schroederem]], zakończonego porażką z parą Sedgman-McGregor. W 1952 grał także w singlu, ale ponownie nie zdobył punktu (porażki z McGregorem i Sedgmanem oraz z tymi samymi rywalami w deblu razem z Seixasem). Jednym z najbardziej znanych pojedynków Traberta jest porażka z Lew Hoadem w finale kolejnej edycji Pucharu Davisa w [[Melbourne]] (1953), kiedy dobrze dysponowany Amerykanin
Trabert doczekał się jednak swojego sukcesu w Pucharze Davisa. Rok później w finale w [[Sydney]] pokonał na otwarcie meczu Hoada, później Seixas dołożył zwycięstwo nad Rosewallem, a wreszcie obaj Amerykanie pokonali swoich przeciwników w deblu. Tym samym nie miały już znaczenia porażki Traberta i Seixasa ostatniego dnia rywalizacji. Australijczycy zrewanżowali się w 1955, pokonując w finale reprezentację amerykańską na ich terenie 5:0, a Trabert uległ Hoadowi i w deblu z Seixasem Hoadowi i Rosewallowi. Do drugiego meczu singlowego już nie przystąpił, zastąpiony przez Hama Richardsona. Występy w Pucharze Davisa zkończył bilansem 16 wygranych i 5 porażek w singlu oraz 11 wygranych i 3 porażek w deblu.
Zakończywszy aktywną karierę zawodniczą, Trabert pracował jako profesjonalny trener tenisa i udzielał się w roli komentatora telewizyjnego. Do reprezentacji daviscupowej powrócił w [[1976]] w charakterze niegrającego kapitana. Po jego kierownictwem
W 1970 Trabert został uhonorowany miejscem w [[Międzynarodowa Tenisowa
=== Osiągnięcia w turniejach [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]] ===
* [[Australian Open|mistrzostwa Australii]]
** gra podwójna
* [[French Open|mistrzostwa Francji]]
** gra pojedyncza
** gra podwójna
* [[Wimbledon]]
** gra pojedyncza
** gra podwójna
* [[US Open|mistrzostwa USA]]
** gra pojedyncza
** gra podwójna
=== Finały singlowe w turniejach wielkoszlemowych ===
* '''mistrzostwa USA 1953'''
* '''mistrzostwa Francji 1954'''
* '''mistrzostwa Francji 1955'''
* '''Wimbledon 1955'''
* '''mistrzostwa USA 1955'''
=== Źródła ===
Linia 45:
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.tennisfame.com/famer.aspx?pgID=867&hof_id=129 sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej
* {{Davis Cup profil|10004586}}
[[Kategoria:
[[Kategoria:Triumfatorzy
[[Kategoria:Triumfatorzy
[[Kategoria:Triumfatorzy US Open]]
[[Kategoria:
[[Kategoria:Urodzeni w 1930]]
[[de:Tony Trabert]]
|