Krzysztof Szamałek: Różnice pomiędzy wersjami

 

Od 1976 r. w [[PZPR|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]], rok później został pracownikiem naukowym [[UW]]. Sprawował funkcję [[pierwszy sekretarz|pierwszego sekretarza]] [[Podstawowa Organizacja Partyjna|Podstawowej Organizacji Partyjnej]] [[PZPR]] na [[Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Geologii UW]]. Na studiach działał w [[Socjalistyczny Związek Studentów Polskich|Socjalistycznym Związku Studentów Polski]]. Oskarżany o współorganizowanie bojówek, które przy współpracy z [[Służba Bezpieczeństwa|SB]] biły działaczy opozycji - rozbijały wykłady ogranizowane przez [[Uniwersytet Latający|Towarzystwo Kursów Naukowych]]. Członek i były przewodniczący, a następnie wiceprzewodniczący [[Stowarzyszenie Ordynacka|Stowarzyszenia Ordynacka]], powstałego w 2001 roku i zrzeszającego byłych studentów [[Zrzeszenie Studentów Polskich|ZSP]], którego obecnym przewodniczącym jest [[Włodzimierz Czarzasty|Włodzimierz Czarzasty]].

Laureat nagrody i medalu im. Karola Bohdanowicza (2000). Był członkiem Komitetu Gospodarki Wodnej PAN oraz Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN. Członek rady redakcyjnej czasopisma "[[Gospodarka Surowcami Mineralnymi]]" oraz "Szkło i Ceramika". Członek [[Polskie Towarzystwo Geologiczne|Polskiego Towarzystwa Geologicznego]], [[Polskie Towarzystwo Mineralogiczne|Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego]].

 

''– Dotarliśmy do archiwalnych dokumentów, z których wynika, że jako szef Rady Uczelnianej SZSP w 1979 r. roztoczył on na Uniwersytecie parasol ochronny nad bojówkarzami rozbijającymi zebrania Towarzystwa Kursów Naukowych, tzw. Latającego Uniwersytetu, chociaż sam ich nie rozbijał – mówił przedstawiciel studentów. Sprawą w 1981 r. zajmowała się powołana przez ówczesnego rektora UW Henryka Samsonowicza specjalna uczelniana komisja. Studenci dotarli do raportu jej szefa prof. Henryka Kupiszewskiego: „(...) Rada Uczelniana przy UW – na czele której stał w marcu 1979 r. mgr Krzysztof Szamałek – nie tylko nie uczyniła nic, żeby przeciwdziałać tym hańbiącym imię studenta UW poczynaniom, ale pośrednio je aprobowała, podtrzymując koncepcję »konfrontacji« z wykładowcami TKN”.Studenci powołali się również na stenogram posiedzenia Senatu uczelni z kwietnia 1979 r. (miesiąc po pobiciu Macieja Kuronia i Henryka Wujca), na którym Szamałek twierdzi, że „konfrontacje” mają charakter wyłącznie ideowy, a nie bojówkarski i wyraża słowa uznania dla kolegów, którzy „mając tyle na głowie, wyrażają chęć podejmowania konfrontacji, nie bacząc na duże koszty moralne i społeczne, jakie mogą ponosić”.– Taka osoba nie powinna być profesorem UW – uważają studenci.''<ref>Polityka - nr 48 (2480) z dnia 2004-11-27; s. 15; http://archiwum.polityka.pl/art/studenci-zablokowali-szamalka,395912.html</ref>

{{przypisy}}