3 Commando Brigade: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 60. brygada stacjonowała na Bliskim i Dalekim Wschodzie, biorąc udział m.in. w działaniach bojowych [[konflikt adeński|w Adenie]] i [[konfrontacja indonezyjsko-malezyjska|na Borneo]]. W okresie 1969-2000 elementy 3 Commando Brigade były rozmieszczone w Irlandii Północnej. W latach 70. oddział przejął odpowiedzialność za obronę północnej flanki NATO i odtąd komandosi regularnie przeprowadzają ćwiczenia w północnej Norwegii i Arktyce<ref name="hist">{{cytuj stronę| url = http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/20101001110155/http://www.royalnavy.mod.uk/royalmarines/units-and-deployments/3-commando-brigade/brigade-information/history/| tytuł =3 Commando Brigade. History|opublikowany= nationalarchives.gov.uk|data = |data dostępu = 12 listopada 2010| autor = | język = en}}</ref>.

 

W 1982 roku brygada (z dołączonymi dwoma batalionami spadochroniarzy) stanowiła główny komponent brytyjskich sił ekspedycyjnych, które odpłynęły na Falklandy z zamiarem [[wojna o Falklandy-Malwiny|odbicia wysp z rąk Argentyńczyków]]. 21 maja przeprowadziła udany desant pod [[San Carlos]] (Operacja Sutton), po czym podjęła zakończony sukcesem forsowny marsz w stronę [[Stanley (miasto)|Port Stanley]], likwidując argentyńskie punkty oporu na wzgórzach wokół tego miasta<ref>{{cytuj książkę |autor =Ian Westwell, Simon Dunstan| tytuł = Oddziały specjalne aliantów| wydawca = Bellona| miejsce = Warszawa| rok = 2010| strony = 88| isbn = 978-83-11-11707-5}}</ref>.