18 Pułk Ułanów Pomorskich: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Działania 1 dywizjonu: drobne techniczne |
|||
Linia 58:
W nocy z 3 na 4 lipca Armia Czerwona rozpoczęła ofensywę. Dywizjon 18 p.uł. został przetransportowany w rejon frontu południowo-wschodniego i przydzielony do XV Brygady z 8 DP. Patrolował tam i ubezpieczał przydzielony brygadzie odcinek [[Dźwina|Dźwiny]].
4 lipca broniąc lewego skrzydła dywizji ułani utrzymali swoje pozycje, skutecznie powstrzymując natarcie oddziałów kawalerii Gaja prowadzone wzdłuż Dźwiny. 5 lipca, w wyniku braku współdziałania z piechotą, dywizjon został od południa i zachodu oskrzydlony i przyparty pod Drują do Dźwiny. Sytuacja stała się krytyczna. Dowódca dywizjonu powziął decyzję pokonać całym oddziałem rzekę wpław, przejść na terytorium neutralnej Łotwy i maszerować na [[Dyneburg]]<ref
Łotwa początkowo przyjęła gościnnie polskie oddziały, jednak 22 lipca władze łotewskie nakazały przetransportować dywizjon koleją z Dyneburga do Rygi. Z Rygi ułani pomaszerowali do Libawy i od 26 lipca oczekiwali na statek. 30 lipca przypłynął z Gdańska polski statek "Pomorzanin", który mógł zabrać tylko 60 ludzi z oddziału pieszego.
11 sierpnia Łotwa zawarła pokój z Rosją i zachodziła obawa że Łotysze rozbroją pułk. By uniknąć rozbrojenia, w tajemnicy przed władzami łotewskimi, dywizjon opuścił swój rejon wyczekiwania i pomaszerował w kierunku wolnego miasta [[Kłajpeda|Kłajpedy]], zajętego przez wojska francuskie. Dotarł pod [[Połąga|Połągę]], gdzie jednak został rozbrojony. Z pomocą amerykańskiego [[Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca|czerwonego krzyża]] ułani otrzymali cywilne ubrania, ponieważ mundury nie nadawały się już do użytku. Część dywizjonu została zaokrętowana na statki "Saratow" i odpłynęła w kierunku Gdańska, pozostali czekali na "Pomorzanina", który odpłynął z Połągi 15 sierpnia. Jednak na skutek szalejącej na Bałtyku burzy musiał schronić się, na dobę, w porcie w Kłajpedzie.
18 sierpnia statki stanęły na redzie w Gdańsku. Nie mogąc zejść na ląd w Gdańsku<ref group="uwaga">Z powodu wrogich nastrojów ludności niemieckiej</ref>, dywizjon wyładował się na polskim brzegu w rybackiej wiosce [[Gdynia]]. Po trzydniowym odpoczynku wyruszył marszem do [[Kartuzy|Kartuz]] a stamtąd transportem kolejowym do Torunia, do którego przybył 22 sierpnia.
==== W bitwie niemeńskiej ====
| |||