Lambert II ze Spoleto: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 35:
 
== Biografia ==
Lambert był synem Gwida, króla Włoch i cesarza rzymskiego, który dla zapewnienia synowi sukcesji uczynił go współwładcą. Pod koniec życia ojca król wschodnich Franków - Arnulf wysunął swoje roszczenia do królestwa Włoch i korony cesarskiej. Był przy tym wspierany przez papieża [[Formozus|Formozusa]] i obalonego przez Gwida poprzedniego króla Włoch [[Berengar I z Friulu|Berengara z Friulu]]. W trakcie sporu zmarł ojciec Lamberta w 894, a on sam został w pełni samodzielnym władcą i kontynuował walki z Arnulfem. Lambert wraz z matką zajęli Rzym i uwięzili spiskującemu przeciwko nim papieża. Druga wyprawa Arnulfa do Włoch spowodowała zajęcie większości terytoriów Lamberta i zajęcie Rzymu w 892896 roku. Uwolnił papieża, który ogłosił detronizację Lamberta i koronował Albereta na cesarza w lutym 896. Jednak plan papieża, mający na celu likwidację władzy księstwa Spoleto nie mógł dojść do skutku, ponieważ Arnulf został sparaliżowany i musiał się wycofać do Niemiec, natomiast Formozus wkrótce potem zmarł.
Zdarzenia te pozwoliły Lambertowi odzyskać swoją pozycję. W 897 ponownie zajął Rzym. Doszło wówczas, jak się przypuszcza z rozkazu Lamberta, do osądu zmarłego papieża przez jego następcę [[Stefan VI|Stefana VI]] (tzw. [[synod trupi]]). W 898 roku nasiliły się opór ze strony Berengara z Friulu oraz margrabiego Toskanii [[Adalbert II Bogaty|Adalberta II]], którzy nie podporządkowali się dotąd Lambertowi. Cesarz zmarł podczas walk w niepotwierdzonych przez historyków okolicznościach. Został pochowany w [[Piacenza|Piacenzie]].