Obłok Prandtla-Glauerta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m int. |
||
Linia 4:
W wielu miejscach powietrze opływa samolot z większą prędkością względną od prędkości względem nieruchomego powietrza. Gdy samolot zwiększa prędkość i osiąga ona wartość krytyczną [[liczba Macha|liczbę Macha]], w niektórych miejscach prędkość opływu przekracza lokalnie prędkość dźwięku. Zwiększanie prędkości opływu i zmniejszanie ciśnienia odbywa się płynnie i bez strat, natomiast zmniejszenie tej prędkości jest możliwe tylko skokowo, na powierzchni [[fala uderzeniowa|fali uderzeniowej]], gdzie występuje nieciągłość (gwałtowny spadek) prędkości, któremu towarzyszy równie gwałtowny wzrost ciśnienia i temperatury.
Na szkicu pokazano sytuację, gdy prędkość przed profilem jest poddźwiękowa (M < 1), następnie na profilu następuje przyśpieszenie do prędkości naddźwiękowej (M > 1), czemu towarzyszy zmniejszenie ciśnienia i
Po przekroczeniu pewnego punktu ma miejsce fizyczna realizacja tzw. [[punkt osobliwy|osobliwości]] (w znaczeniu matematycznym) [[transformacja Prandtla-Glauerta|transformacji Prandtla-Glauerta]], objawiająca się dość gwałtownym spadkiem temperatury, rozpoczynającym się od linii [[Izoterma (fizyka)|izotermy]], zaznaczonej na ilustracji. Za tą linią następuje skroplenie pary wodnej i powstaje widoczny obłok, który raptownie kończy się na powierzchni fali uderzeniowej, za którą skokowo rośnie ciśnienie i temperatura, a prędkość maleje do poddźwiękowej (M < 1). W ten sposób właśnie powstaje obłok Prandtla-Glauerta.
Linia 10:
== Galeria ==
<gallery widths=180 heights=180>
Plik:FA-18 Hornet breaking sound barrier (7 July 1999)
Plik:Shuttle atlantis launching breaking sound barrier.jpg|Startujący [[wahadłowiec kosmiczny|wahadłowiec]] [[Atlantis (wahadłowiec)|Atlantis]] blisko [[prędkość dźwięku|prędkości dźwięku]].
</gallery>
| |||