Zażalenie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m integracja szablonów do szablonu dopracować
Wipur (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 6:
== Zażalenie w prawie polskim ==
Instytucję zażalenia znają wszystkie najważniejsze postępowania w polskim prawie: [[postępowanie cywilne]], [[postępowanie karne]] i [[postępowanie administracyjne]]. Szczegółowe regulacje w każdej z tych procedur są, oczywiście, odmienne, lecz istota zażalenia jest ta sama. Specyfika zażalenia polega:
* na jego funkcji: służy ono od orzeczeń (nie zaś czynności faktycznych), ale tylko od orzeczeń nie rozstrzygających co do istoty sprawy; z reguły zaskarżeniu zażaleniem podlega rozstrzygnięcie w postaci [[postanowienie|postanowienia]],
* na jego skutku: jest ono dewolutywne, to znaczy powoduje rozpoznanie spornej kwestii przez organ wyższej instancji.
Od zasad tych są dość liczne wyjątki.: Np.na Zażalenieprzykład zażalenie na tymczasowe aresztowanie rozpoznaje ten sam sąd w składzie 3trzech sędziów (art. 254 § 3 [[Kodeks postępowania karnego (1997)|Kodeksu postępowania karnego]]).
 
=== Zażalenie w postępowaniu cywilnym ===
Linia 16:
 
W postępowaniu cywilnym zażalenie służy tylko od niektórych [[prawomocność|nieprawomocnych]] postanowień wskazanych w odpowiednich przepisach:
* w postępowaniu rozpoznawczym w pierwszej instancji: od postanowień wyliczonych wyczerpująco w art. 394 § 1 [[Kodeks postępowania cywilnego|Kodeksu postępowania cywilnego]],
* w [[postępowanie egzekucyjne|postępowaniu egzekucyjnym]]: od postanowień [[sąd]]usądu i [[komornik sądowy|komornika]]a – (w pojedynczych przypadkach wskazanych przez poszczególne przepisy,)
* w postępowaniu rozpoznawczym w drugiej instancji: od postanowień sądu drugiej instancji wskazanych w art. 394[1] § 1 i § 2 Kodeksu postępowania cywilnego.
 
Do wniesienia zażalenia uprawniona jest nie tylko [[Stronastrona postępowania|strona]] (uczestnik) postępowania, [[prokurator]], organizacja społeczna i [[interwenient uboczny]] jak w przypadku [[apelacja (prawo)|apelacji]] lecz również osoby trzecie, których praw dotyczyć może zażalenie – pełnomocnikom, świadkom, biegłym, a którzy nie są podmiotem postępowania. Termin do wniesienia zażalenia wynosi tydzień od dnia doręczenia stronie odpisu postanowienia z uzasadnieniem, a jeżeli uzasadnienie nie podlegało uzasadnieniu z urzędu – od dnia doręczenia uzasadnienia postanowienia. Wymogi dotyczące formy zażalenia są raczej łagodne – musi ono zostać złożone na piśmie, wskazywać zaskarżone postanowienie, zawierać wniosek o jego zmianę lub uchylenie, uzasadnienie oraz, w miarę potrzeby, wskazanie nowych faktów lub dowodów. Od zażalenia jest pobierana [[opłata sądowa]], tzw.tak zwany wpis, w wysokości (co do zasady) jednej piątej części wpisu należnego od pozwu (wniosku) wszczynającego daną sprawę.
 
Zażalenie kieruje się do sądu drugiej instancji, ale wnosi się je do sądu pierwszej instancji, który wydał zaskarżone postanowienie (częstym błędem stron jest wnoszenie zażalenia wprost do sądu drugiej instancji, co zazwyczaj kończy się uchybieniem terminu). Sąd pierwszej instancji odrzuci zażalenie niedopuszczalne, spóźnione lub dotknięte brakami nie usuniętymi przez stronę mimo wezwania. Odrzucenie następuje w drodze postanowienia, wydanego na [[posiedzenie niejawne|posiedzeniu niejawnym]], na które również służy zażalenie.
Linia 32:
Zażalenie może zostać cofnięte przez stronę, która je wniosła. W takim przypadku sąd umarza postępowanie zażaleniowe, a zaskarżone postanowienie staje się prawomocne, jeżeli upłynął już termin do jego zaskarżenia.
 
Zażalenie w postępowaniu cywilnym regulują przepisy art. 394-397394–397 Kodeksu postępowania cywilnego przy odpowiednim zastosowaniu przepisów regulujących apelację (art. 367-391367–391 tego Kodeksu).
 
=== Zażalenie w postępowaniu administracyjnym ===
W postępowaniu administracyjnym zażalenie służy tylko na postanowienia w przypadkach wyliczonych przez poszczególne przepisy. Zażalenie może wnieść strona. Termin do wniesienia zażalenia wynosi siedem dni od dnia doręczenia stronie postanowienia, a jeżeli postanowienie zostało ogłoszone ustnie, to od dnia ogłoszenia.
 
Poza tym do zażaleń stosuje się przepisy o [[odwołanie (postępowanie administracyjne)|odwołaniach]] od [[decyzja administracyjna|decyzji administracyjnych]]. Zgodnie z nimi zażalenie nie musi spełniać szczególnych wymogów formalnych, wnosi się je do organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżone postanowienie, przy czym wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia. Wyjątek – gdy(wyjątek: organ, który wydał postanowienie, może wstrzymać jego wykonanie, gdy uzna to za uzasadnione).
 
Zażalenie w postępowaniu administracyjnym regulują przepisy art. 141-144141–144 [[Kodeks postępowania administracyjnego|Kodeksu postępowania administracyjnego]] przy odpowiednim zastosowaniu przepisów regulujących odwołanie (art. 127-140127–140 tego Kodeksu).
 
=== Zażalenie w postępowaniu sądowoadministracyjnymadministracyjnosądowym ===
W [[postępowanie administracyjnosądowe|postępowaniu sądowoadministracyjnymadministracyjnosądowym]] zażalenie służy od postanowień wojewódzkiego sądu administracyjnego. Rozpoznaje je [[Naczelny Sąd Administracyjny]]. Poza tym postępowanie zażaleniowe toczy się tak samo, jak w postępowaniu cywilnym (oczywiście z pewnymi różnicami, dotyczącymi jednak tylko szczegółów).
 
Zażalenie w postępowaniu sądowoadministracyjnymadministracyjnosądowym regulują przepisy art. 194-197194–197 [[Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi|Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi]] przy odpowiednim zastosowaniu przepisów regulujących [[Skarga kasacyjna (polskie postępowanie sądowoadministracyjneadministracyjnosądowe)|skargę kasacyjną]] (art. 173-193173–193 tego Prawa).
 
=== Zażalenie w postępowaniu karnym ===
Zażalenie w postępowaniu karnym służy:
* od wszystkich postanowień sądu pierwszej instancji zamykających drogę do wydania wyroku,
* od wszystkich postanowień (sądu pierwszej instancji i innych organów procesowych) co do [[środek zabezpieczający|środków zabezpieczających]],
* od innych postanowień sądu pierwszej instancji w przypadkach wskazanych w przepisach szczególnych, wśród których wyróżnia się zażalenia na postanowienia w przedmiocie [[środki zapobiegawcze|środków zapobiegawczych]].
 
W odróżnieniu od innych postępowań zażalenie w postępowaniu karnym służy także na niektóre czynności procesowe niebędące orzeczeniami, np.na przykład na [[zatrzymanie (prawo)|zatrzymanie]] ioraz czynności związane z przeszukaniem i zatrzymaniem dowodów, oraza także na zaniechanie tych czynności.
 
Zażalenie może wnieść strona, a także inna osoba, której postanowienie bezpośrednio dotyczy. Warunkiem dopuszczalności zażalenia jest jednak to, by rozstrzygnięcie bądź ustalenie naruszało prawa skarżącego lub szkodziło jego interesom.
 
Warunki formalne zażalenia są ograniczone do minimum: skarżący powinien wskazać zaskarżone rozstrzygnięcie lub ustalenie i podać, czego się domaga. Nieco ostrzejsze wymagania stawia się podmiotom fachowym – oskarżycielowi publicznemu, obrońcy i pełnomocnikowi – powinni oni wskazać zarzuty i uzasadnienie.
 
Zażalenie wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie. Jeżeli zażalenie pochodzi od osoby nieuprawnionej, jest spóźnione albo niedopuszczalne, prezes sądu (w praktyce: upoważniony sędzia albo przewodniczący wydziału) w formie zarządzenia odmawia przyjęcia zażalenia. Na to zarządzenie również przysługuje zażalenie.
 
Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia postanowienia, a jeżeli postanowienie podlega doręczeniu, to od dnia doręczenia. Wniesienie zażalenia nie tamuje wykonania zaskarżonego postanowienia, jednak sąd, który je wydał (albo sąd odwoławczy), może wstrzymać jego wykonanie.
 
Sąd pierwszej instancji wraz z aktami sprawy przekazuje zażalenie do rozpoznania sądowi odwoławczemu, może jednak uwzględnić zażalenie, jeżeli orzeka w tym samym składzie, który wydał zaskarżone postanowienie. Sąd odwoławczy rozstrzyga co do zażalenia na posiedzeniu, w którym mogą wziąć udział strony. Sądem odwoławczym nie zawsze jest sąd drugiej instancji – po ostatnich nowelizacjach Kodeksu postępowania karnego zażalenia w niektórych sprawach rozpoznaje sąd pierwszej instancji w innym składzie.
Linia 67 ⟶ 68:
Przepisy regulujące zażalenia na postanowienia sądu stosuje się odpowiednio do zażaleń na postanowienia innych organów procesowych. Organem odwoławczym od postanowień prokuratora prowadzącego postępowanie przygotowawcze jest sąd właściwy do rozpoznania sprawy chyba, że ustawa stanowi inaczej. Zażalenie na postanowienie prowadzącego postępowanie przygotowawcze jeżeli nie jest nim prokurator, rozpoznaje prokurator sprawujący nadzór nad postępowaniem.
 
Zażalenie w postępowaniu karnym regulują przepisy art. 459-467459–467 [[Kodeks postępowania karnego (1997)|Kodeksu postępowania karnego]], poza tym stosuje się do nich przepisy regulujące ogólnie środki odwoławcze (art. 425-443425–443 tego Kodeksukodeksu).
 
{{Przypisy}}