Wikipedia

Filip Dimitrow: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
linkfix
dr red.
Linia 4:
|data urodzenia = [[31 marca]] [[1955]]
|miejsce urodzenia = [[Sofia]]
|partia = [[Związek Sił Demokratycznych|ZSDSDS]]
|funkcja = [[Premierzy Bułgarii|Premier Bułgarii]]
|od = [[8 listopada]] [[1991]]
Linia 10:
|poprzednik = [[Dimityr Popow (prawnik)|Dimityr Popow]]
|następca = [[Ljuben Berow]]
|2 funkcja = [[Związek Sił Demokratycznych|Przewodniczący ZSDSDS]]
|2 partia = [[Związek Sił Demokratycznych|ZSDSDS]]
|2 od = [[11 grudnia]] [[1990]]
|2 do = [[29 grudnia]] [[1994]]
Linia 27:
 
=== Działalność polityczna do 1992 ===
Po utworzeniu [[Związek Sił Demokratycznych|Związku Sił Demokratycznych]] został członkiem krajowej rady koordynacyjnej, organu kierowniczego ZSDSDS. W grudniu 1990 wyszło na jaw, że przewodniczący tego gremium, [[Petyr Beron]], przez ponad dwadzieścia lat był współpracownikiem tajnych służb bezpieczeństwa. Pod naciskiem prezydenta [[Żeliu Żelew]]a złożył dymisję, a na jego następcę wybrano Filipa Dimitrowa, który poprowadził partię do zwycięstwa w [[Wybory parlamentarne w Bułgarii w 1991 roku|pierwszych wolnych wyborach parlamentarnych]] w październiku 1991. Następnie Filip Dimitrow stanął na czele nowego rządu. Był pierwszym w historii kraju [[Premierzy Bułgarii|premierem]] z opozycyjną przeszłością, w którego gabinecie nie było ani jednego dawnego działacza partii komunistycznej.
 
Powołany przez niego [[Rząd Filipa Dimitrowa|rząd]] kontynuował zainicjowane przez [[Rząd Dimityra Popowa|gabinet Dimityra Popowa]] reformy demokratyzujące Bułgarię, m.in. reformę finansową, zmieniającą [[Gospodarka planowa|gospodarkę centralnie planowaną]] na [[wolny rynek|wolnorynkową]] (ministrem finansów ponownie został [[Iwan Kostow]]). Ponadto wprowadził ustawę przywracającą dawnym właścicielom ziemie przywłaszczone przez reżim komunistyczny oraz rozpoczął proces [[prywatyzacja|prywatyzacji]] przedsiębiorstw sektora publicznego. Był pierwszym, który złożył projekt ustawy o "dekomunizacji sfery państwowej"<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.rfi.fr/actupl/articles/091/article_1722.asp|tytuł=''Lustracja w krajach Europy Wschodniej''|autor=Agnieszka Kumor|opublikowany=rfi.fr|data=12 lipca 2007|data dostępu=20 września 2010}}</ref>. W polityce zagranicznej Filip Dimitrow obrał, w sposób bardziej zdecydowany niż jego poprzednik, kierunek prozachodni. Jednym z najczęściej przywoływanych osiągnięć rządu z tego okresu jest fakt, że Bułgaria jako pierwszy kraj zaakceptowała niepodległość [[Macedonia|Macedonii]], z którą stosunki w przeszłości nie zawsze układały się poprawnie. Jednak tak radykalna zmiana wizji politycznej była związana ze wzrostem nakładów finansowych na przebudowywaną administrację, co doprowadziło do zaciągnięcia przez Bułgarię [[Dług (ekonomia)|długu]] w [[Międzynarodowy Fundusz Walutowy|Międzynarodowym Funduszu Walutowym]]<ref>{{Cytuj stronę|url=https://edit.britannica.com/getEditableToc?tocId=253985|tytuł=''Bulgaria's transition''|opublikowany=britannica.com|data dostępu=20 września 2010|język=en}}</ref>.
Linia 34:
 
=== Działalność publiczna od 1992 ===
Filip Dimitrow był deputowanym do [[Zgromadzenie Narodowe (Bułgaria)|Zgromadzenia Narodowego]] przez dwie [[Kadencja (politologia)|kadencje]] (1991–1994 i 1994–1997). Po przegranych przez ZSDSDS [[Wybory parlamentarne w Bułgarii w 1994 roku|wyborach parlamentarnych w 1994]] zrzekł się funkcji przewodniczącego partii na rzecz [[Iwan Kostow|Iwana Kostowa]].
 
W drugiej połowie lat 90. wykazał szczególną aktywność w polityce zagranicznej; jako wiceprzewodniczący Parlamentarnego Komitetu ds. Wstąpienia Bułgarii do [[Unia Europejska|UE]] dał się poznać jako zwolennik szybkiej integracji [[Europa|europejskiej]]. Po ponownym wygraniu wyborów przez ZSDSDS w 1997 został [[ambasador]]em Bułgarii przy [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|Organizacji Narodów Zjednoczonych]] (pełnił tę funkcję od kwietnia 1997 do lipca 1998), a następnie przez prawie cztery lata (od sierpnia 1998 do stycznia 2002) był ambasadorem w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]].
 
Od 2005 do 2009 ponownie był deputowanym do Zgromadzenia Narodowego, a także jego wiceprzewodniczącym z ramienia ZSDSDS. Rozpoczął prowadzenie wykładów na sofijskim Uniwersytecie Amerykańskim oraz – jako [[profesor wizytujący]] – w [[Centrum Woodrowa Wilsona]]. Po wejściu Bułgarii do Unii Europejskiej, od 1 stycznia do 5 czerwca 2007, zasiadał w [[Parlament Europejski|Parlamencie Europejskim]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.europarl.europa.eu/parlArchives/mepArch/alphaOrder/view.do?language=PL&id=37526|tytuł=Profil na stronie Parlamentu Europejskiego|data dostępu=20 września 2010}}</ref>.
 
W 2010 został mianowany ambasadorem [[Unia Europejska|UE]] w [[Gruzja|Gruzji]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/EN/foraff/116509.pdf|tytuł=''High Representative Catherine Ashton appoints new Heads and Deputy Heads of EU Delegations under the 2010 rotation''|opublikowany=consilium.europa.eu|data=15 września 2010|data dostępu=20 września 2010|język=en}}</ref>.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Filip_Dimitrow”