Klemens Krzyżagórski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
→Życiorys: m |
||
Linia 2:
== Życiorys ==
[[File:Klemens Krzyżagórski (grób).JPG|thumb|240px|Grób
W latach
W listopadzie 1980 został przewodniczącym Komisji Interwencyjnej SPD, a w marcu 1981 redaktorem naczelnym pisma SPD ''Prasa Polska'' (tę drugą funkcję pełnił do 1985). Po ogłoszeniu stanu wojennego poparł władze komunistyczne i został w marcu 1982 prezesem nowo powstałego Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL (do 1987){{r|ZP}}. Był także członkiem Narodowej Rady Kultury (1982-1990) i Rady Prasowej przy Prezesie Rady Ministrów (1984-1989). W 1982 kierował działem socjologii kultury tygodnika ''[[Tu i Teraz (tygodnik)|Tu i Teraz]]''. W 1985 został redaktorem naczelnym warszawskiej ''[[Kultura (1963-1981)|Kultury]]'', od 1987 do stycznia 1990 kierował miesięcznikiem ''Literatura''.
Linia 11:
Był m.in. laureatem Nagrody im. Juliusza Bruna (1956), Nagrody im. Bolesława Prusa II st. (1981) Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]].
Został pochowany
{{Przypisy|przypisy=
<ref name="ZP">''Dziennikarze (1981 - 1990)'', Zigniew Bajka, w: ''Komunikowanie masowe w Polsce. Lata osiemdziesiąte'', Zeszyty Prasoznawcze 1991, nr 1–2, s. 149: ''20 marca 1982 ogłoszono decyzję prezydenta Warszawy gen. Mieczysława Dębickiego o rozwiązaniu SDP. Tego samego dnia, nie czekając na jej uprawomocnienie, "grupa inicjatywna" dziennikarzy z różnych miast, wyselekcjonowana przez władze stanu wojennego, wystąpiła o rejestrację organizacji o nazwie Stowarzyszenie Dziennikarzy PRL (pierwszym prezesem został Klemens Krzyżagórski)''.</ref>
}}
== Bibliografia ==
|