Klemens Krzyżagórski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
Linia 2:
 
== Życiorys ==
[[File:Klemens Krzyżagórski (grób).JPG|thumb|240px|Grób dziennikarza Klemensa Krzyżagórskiego (1930-2013) na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie]]
W latach 1949-19511949–1951 studiował na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym i w Międzywydziałowym Studium Dziennikarskim [[Akademia Nauk Politycznych w Warszawie|Akademii Nauk Politycznych w Warszawie]]. OdW 1951latach do 19571951–1957 był współpracownikiem ''dziennika „[[Gazeta Robotnicza|Gazety Robotniczej]]'', w latach 1956-19571956–1957 ''tygodnika „[[Nowe Sygnały|Nowych Sygnałów]]'', w latach 1959-19601959–1960 "Odry"miesięcznika „[[Odra (miesięcznik)|Odra]]”, a w latach 1961-19641961–1964 ponownie "Gazety„Gazety Robotniczej"Robotniczej”. W 1965 został kierownikiem redakcji programów artystycznych [[TVP Wrocław|Telewizji Wrocław]], od 1967 do 1972 był redaktorem naczelnym ''[[Odra (miesięcznik)|Odry]]'', w latach 1972-1973 współpracował z ''[[Polityka (tygodnik)|Polityką]]''. od 1974 do 1979 kierował białostockim miesięcznikiem ''Kontrasty'', w którym był uważany za "mecenasa" młodych reporterów. W latach 1975-1978 był także wiceprezesem Klubu Reportażu [[Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich|Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich]] (SDP)]]. Od 1979 do grudnia 1981 kierował działem literatury faktu i socjologii kultury ''Miesięcznika Literackiego.
 
W listopadzie 1980 został przewodniczącym Komisji Interwencyjnej SPD, a w marcu 1981 redaktorem naczelnym pisma SPD ''Prasa Polska'' (tę drugą funkcję pełnił do 1985). Po ogłoszeniu stanu wojennego poparł władze komunistyczne i został w marcu 1982 prezesem nowo powstałego Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL (do 1987){{r|ZP}}. Był także członkiem Narodowej Rady Kultury (1982-1990) i Rady Prasowej przy Prezesie Rady Ministrów (1984-1989). W 1982 kierował działem socjologii kultury tygodnika ''[[Tu i Teraz (tygodnik)|Tu i Teraz]]''. W 1985 został redaktorem naczelnym warszawskiej ''[[Kultura (1963-1981)|Kultury]]'', od 1987 do stycznia 1990 kierował miesięcznikiem ''Literatura''.
Linia 11:
Był m.in. laureatem Nagrody im. Juliusza Bruna (1956), Nagrody im. Bolesława Prusa II st. (1981) Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]].
 
Został pochowany [[25 marca]] 2013 na [[Cmentarz Komunalny Północny w Warszawie|Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie]].
 
{{Przypisy|przypisy=
<ref name="ZP">''Dziennikarze (1981 - 1990)'', Zigniew Bajka, w: ''Komunikowanie masowe w Polsce. Lata osiemdziesiąte'', Zeszyty Prasoznawcze 1991, nr 1–2, s. 149: ''20 marca 1982 ogłoszono decyzję prezydenta Warszawy gen. Mieczysława Dębickiego o rozwiązaniu SDP. Tego samego dnia, nie czekając na jej uprawomocnienie, "grupa inicjatywna" dziennikarzy z różnych miast, wyselekcjonowana przez władze stanu wojennego, wystąpiła o rejestrację organizacji o nazwie Stowarzyszenie Dziennikarzy PRL (pierwszym prezesem został Klemens Krzyżagórski)''.</ref>
}}
 
== Bibliografia ==