Pałac Na Wyspie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: poprawienie martwego linku |
usunięcie martwego linku |
||
Linia 50:
Jesienią 1944 roku sprzęty znajdujące się w pałacu zostały wywiezione przez stacjonujących w nim Niemców do [[III Rzesza|III Rzeszy]]. Po upadku [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] Niemcy oblali wnętrza pałacu na Wyspie benzyną i podpalili<ref name="Encyklopedia449-450">{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 1994 | strony = 449–450 | isbn = 83-01-08836-2}}</ref>. W pożarze uległy zniszczeniu najstarsze i najcenniejsze pomieszczenia – pokój kąpielowy wyłożony [[Fajanse z Delft|holenderskimi płytkami ceramicznymi]], wnętrze pochodzące z XVII w. z pierwotnej wersji pałacu projektu Tylmana z Gameren, oraz Sala Salomona gdzie zniszczeniu uległy malowidła [[Marcello Bacciarelli|Marcello Bacciarellego]]. W ścianach spalonego budynku nawiercono ok. 1000 otworów na [[dynamit]]<ref name="Encyklopedia449-450"/>. Niemcy nie zdołali jednak wysadzić pałacu w powietrze.
Odbudowę pałacu, pod kierownictwem architekta [[Jan Dąbrowski (architekt)|Jana Dąbrowskiego]] rozpoczęto w roku 1945 a zakończono w 1960. Bogate wnętrze zostało zrekonstruowane po zniszczeniach wojennych. <!--Świadomie nie odtworzono jednak spalonego pokoju holenderskiego, dając tym samym świadectwo wojennych zniszczeń.--> W zrekonstruowanym, spalonym w 1944 pokoju kąpielowym zdobionymi kaflami holenderskimi zamówionymi w tej samej wytwórni holenderskiej z [[Delft]] nie odtworzono zniszczonego w pożarze 1944 malowidła [[Jan Bogumił Plersch|Jana Bogumiła Plerscha]] na plafonie przedstawiającego [[Diana (mitologia)|Dianę]] w kąpieli i podglądającego ją [[Akteon (syn Aristajosa)|Akteona]]
Pałac został włączony w charakterze oddziału do [[Muzeum Narodowe w Warszawie|Muzeum Narodowego]], a od roku 1995 jest samodzielną instytucją.
|