Jan Sobczak (historyk): Różnice pomiędzy wersjami

Urodzony 3 czerwca 1932 r. we wsi Gorczyn pod Łaskiem w woj. łódzkim w rodzinie chłopskiej, następnie zamieszkały w pobliskiej wsi Mauryca. W czasie okupacji hitlerowskiej wysiedlony wraz z rodzicami do wsi Kraczewice w pow. puławskim w tzw. Generalnym Protektoracie. W 1950 ukończył z wyróżnieniem Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Łasku, a następnie absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Łodzi (1953) i Uniwersytetu Warszawskiego (1955). ObecniePrzez mieszkaostatnie wlata życia związany z [[Olsztyn|Olsztynem]]ie., Wcześniejwcześniej związany był z ośrodkami akademickimi w Łodzi, Poznaniu, Warszawy i OlsztynieWarszawie, krócej także Łowicza, Iławy i Elbląga. Doktorat uzyskał w 1975 w [[Instytut Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza|Instytucie Historii UAM]] w Poznaniu na podstawie rozprawy ''Współpraca SDKPiL z SDPRR w latach 1893-1907 (Geneza zjednoczenia SDKPiL i jej stanowisko wobec podstawowych problemów walki wewnątrznpartyjnejwewnątrzpartyjnej w SDPRR)''” (promotor: prof. [[Jerzy Ochmański]]). Habilitował się również w IH UAM w 1979 r. na podstawie rozprawy ''Lenin a Polacy i sprawa polska. (Studium z zakresu polskich kontaktów Lenina oraz percepcji idei leninowskich w polskim ruchu robotniczym 1887-1924)''. Od 2000 r. profesor nauk humanistycznych. Od 2003 na emeryturze. Kilka lat spędził w Moskwie, na aspiranturze w [[Uniwersytet Moskiewski|Państwowym Uniwersytecie Moskiewskim im. M. Łomonosowa]] i na kontrakcie naukowym w Instytucie Słowianoznawstwa i Bałkanistyki Rosyjskiej Akademii Nauk, gdzie w archiwach gromadził materiały do badań na temat historii Rosji (wiek XIX).

Pełnił funkcję prorektora [[Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR|Wyższej Szkoły Nauk Społecznych]] w Warszawie<ref> Tadeusz Rutkowski, ''Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne'', Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 569, przyp. 137, ISBN 978-83-235-0318-7</ref>, dyrektora najpierw Instytutu Ruchu Robotniczego WSNS, a potem od 2000 do 2002 dyrektora Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, członka Senatu akademickiego [[Wyższa Szkoła Pedagogiczna|Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] a następnie UWM, przewodniczącego Kolegium Redakcyjnego Wydawnictw WSP, redaktora naczelnego i przewodniczącego Komitetu Redakcyjnego rocznika UWM Echa Przeszłości. Ponadto liczne rady naukowe i kolegia redakcyjne oraz komisje naukowe, także Polskiej Akademii Nauk. ObecnieBył członekczłonkiem Komitetu Redakcyjnego rocznika UWM Echa Przeszłości i czasopisma tegoż Uniwersytetu Przegląd Wschodnioeuropejski, członekczłonkiem Rady Naukowej Centrum Badań Europy Wschodniej UWM. W Akademii Humanistycznej od 2004 r. praca na etacie prof. zwycz. członek Komitetu Redakcyjnego „Rocznika Nauk Politycznych”. Poza tym członekbył członkiem rzeczywistyrzeczywistym Związku Autorów i Kompozytorów Zaiks, Polskiego Towarzystwa Historycznego i Towarzystwa Naukowego im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie. Stały współpracownik ilustrowanego miesięcznika Warmii, Mazur i Powiśla Nowe Życie Olsztyna.

Wyróżniony odznaczeniami państwowymi, w tym [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Oficerskim orderu Polonia Restituta]] (1984), Złota odznaka [[Za Zasługi dla Warszawy]] (1983), [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (2002), Honorowa Odznaka UWM (2003), medalami X-lecia Wydziału Humanistycznego UWM (2010) i Wydziału Prawa i Administracji UW-MUWM (2011).

Zainteresowania i osiągnięcia naukowo-badawcze: najnowsza historia powszechna i Polski oraz biografistyka, a w tych ramach badawczo w szczególności dzieje schyłkowego okresu caratu w Rosji, w tym biografia cesarza Mikołaja II, historia myśli społeczno -politycznej oraz historia administracji publicznej, zwłaszcza samorządowej. Autor łącznie z artykułami monograficznymi w księgach zbiorowych i czasopismach naukowych oraz publikacjami pomniejszymi 610 prac, w tym 19 książek. Promotor 4 obronionych prac doktorskich i ok. 500 licencjackich i magisterskich. Uczestniczył z referatami na licznych konferencjach naukowych – krajowych i zagranicznych (w tym m.in. w Hawanie, Ułan Bator, Moskwie, Leningradzie, Tbilisi, Belgradzie, Berlinie, Budapeszcie i Pradze).