Hot 100: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Billboard Hot 100 logo.jpg|thumb|195px|{{small|Logo zestawienia ''Billboard'' Hot 100}}]]

'''Hot 100''' – [[lista przebojów]] w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]], tworzona przez [[Muzyka|muzyczny]] magazyntygodnik ''[[Billboard (tygodnik)|Billboard]]''.

Aktualnie listaLista ta jest kompilowana w oparciu o 3 składniki: słuchalność radiową (ang.'' audience impression''), wyniki cyfrowej sprzedaży utworów (nawet jeżeli nie mają statusu singla) oraz liczbę odtworzeń w serwisach streamingowych(np. Spotify, YouTube). Pierwszym utworem, który znalazł się na jej szczycie, był singiel "Poor Little Fool" [[Ricky Nelson|Ricka Nelsona]]. Nastąpiło to [[4 sierpnia]] [[1958]].

Jedynym zespołem w historii, którego utwory zajęły w całości "pierwszą piątkę", jest grupa [[The Beatles]]. Ponadto to właśnie [[The Beatles]] najczęściej gościli na szczycie listy Billboard Hot 100. Łącznie 20 ich singli uplasowało się na pierwszym miejscu zestawienia. Druga w rankingu jest [[Mariah Carey]] z osiemnastoma "numerami jeden".

Utworem, który najdłużej był na szczycie Billboard Hot 100, jest singiel [[One Sweet Day]] duetu [[Mariah Carey]] i [[Boyz II Men]]. Piosenka przebywała na pierwszym miejscu przez 16. kolejnych tygodni. Konsekwencją tego sukcesu była pierwsza pozycja w podsumowaniu dekady lat 90. XX wieku.

[[Michael Jackson]] jest pierwszym artystą, któremu udało się umieścić 5 singli pochodzących z jednego albumu (był nim album [[Bad (album)|Bad]]) na pierwszym miejscu zestawienia Billboard Hot 100. Były to kolejno: [[I Just Can't Stop Loving You]] (duet z Siedah Garrett), [[Bad (album)|Bad]], [[The Way You Make Me Feel]], [[Man in the Mirror]] i [[Dirty Diana]]. W połowie [[2011]] rekord [[Michael Jackson|Jacksona]] wyrównała [[Katy Perry]], która ze swojej drugiej studyjnej płyty ''[[Teenage Dream]]'' na pierwszym miejscu listy Billboard Hot 100 umieściła następujące single{{styl}}: [[California Gurls]] (featuring [[Snoop Dogg]]), [[Teenage Dream (singel)|Teenage Dream]], [[Firework (singel Katy Perry)|Firework]], [[E.T. (singel)|E.T.]] (featuring [[Kanye West]]) i [[Last Friday Night (T.G.I.F.)]].

Inny rekord należy do [[Whitney Houston]]. Wokalistka w latach [[1985]]-[[1988]] umieściła{{styl}} aż 7 swoich kolejnych singli na szczycie listy Billboard Hot 100. 3 pierwsze pochodziły z jej debiutanckiego albumu zatytułowanego [[Whitney Houston]], a mowa o: "Saving All My Love For You", "How Will I Know" i "Greatest Love Of All"; pozostałe 4 promowały krążek pt. [[Whitney (album)|Whitney]]: "I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me)", "Didn't We Almost Have It All", "So Emotional" oraz "Where Do Broken Hearts Go". Dobrą passę artystki przerwał singiel "Love Will Save The Day", który dotarł do dziewiątej pozycji zestawienia ''[[Billboard (tygodnik)|Billboardu]]''{{styl}}.

Tylko trzykrotnie w historii zdarzyło się, by w podsumowaniu rocznym listy zwycięski okazał się singiel, który nigdy nie dotarł na szczyt regularnych notowań Billboard Hot 100. Chodzi o single: "Wolly Bully" Sam The Sham ([[1965]]), "Breathe" [[Faith Hill]] ([[2000]]) oraz "Hanging By A Moment" [[Lifehouse]] ([[2001]]).

[[Kategoria:Listy przebojów – single‎single]]