Twierdzenie Lebesgue’a o zbieżności monotonicznej: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
oh well... |
→Szkic dowodu: drobne usprawnienie pisaniny |
||
Linia 18:
==Szkic dowodu==
Mierzalność funkcji granicznej jest zwykle dowodzona osobno i nie będziemy tu
Przypuśćmy, że <math>h:X\longrightarrow {\mathbb R}</math> jest całkowalną [[funkcja prosta|funkcją prostą]] taką, że <math>0\leq h\leq f</math>. Ustalmy na jakiś czas liczbę <math>\alpha\in (0,1)</math>. Dla liczby naturalnej <math>n\in {\mathbb N}</math> połóżmy
:<math>A_n=\{x\in X: \alpha\cdot h(x)\leq f_n(x)\}</math>.
Oczywiście, <math>A_n\in {\mathcal F}</math> (jako że zarówno <math>f_n</math> jak i
:(i) <math>\alpha\cdot\int_{A_n} h\ d\mu\leq \int_{A_n} f_n\ d\mu\leq \int f_n\ d\mu</math>.
Następnie, pamiętając że ''h'' jest funkcją prostą, sprawdza się że
:(ii) <math>\lim\limits_{n\to\infty}\int_{A_n} h\ d\mu=\int_{\bigcup_{n=1}^\infty A_n} h\ d\mu=\int h\ d\mu</math>.
Przechodząc
:<math>\alpha\cdot\int h\ d\mu\leq C</math>.
Ponieważ powyższa nierówność zachodzi dla każdej liczby <math>\alpha\in (0,1)</math>, to otrzymujemy iż <math>\int h\ d\mu\leq C=\lim\limits_{n \to \infty} \int f_n\ d\mu</math>.
|