Otto Schily: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie treści, uźródłowienie |
typo |
||
Linia 22:
Po maturze studiował prawo na uniwersytetach w [[Monachium]] i [[Hamburg]]u. Kształcił się również w zakresie politologii m.in. na [[Wolny Uniwersytet Berlina|Wolnym Uniwersytecie Berlina]]. Działał w [[Sozialistischer Deutscher Studentenbund]], lewicowym związku studenckim. W 1962 zdał państwowy egzamin prawniczy drugiego stopnia, po którym podjął prywatną praktykę adwokacką w [[Berlin Zachodni|Berlinie Zachodnim]]. Stał się publicznie rozpoznawalny w latach 70., gdy jako obrońca brał udział w procesach terrorystów z [[Frakcja Czerwonej Armii|Frakcji Czerwonej Armii]].
Wkrótce zaangażował się w działalność polityczną, politykę, wstępując w 1980 do nowo utworzonego ugrupowania [[Związek 90/Zieloni|Zielonych]]. W 1983 z ramienia tej partii został wybrany na deputowanego do [[Bundestag]]u. W parlamencie zasiadał do 1986 i ponownie w latach 1987–1989, będąc jednym z rzeczników frakcji swojej partii. W 1989 zrezygnował z mandatu deputowanego, przechodząc do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. Do niższej izby niemieckiego parlamentu powrócił z ramienia SPD w 1990. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1994, 1998, 2002 i 2005, wykonując mandat poselski do 2009, gdy zdecydował się zakończyć swoją parlamentarną działalność. W ramach
W październiku 1998, po zwycięskich wyborach parlamentarnych, znalazł się w [[pierwszy rząd Gerharda Schrödera|rządzie]] [[Gerhard Schröder|Gerharda Schrödera]] jako minister spraw wewnętrznych. Stanowisko to zachował również po wyborach w 2002 w [[drugi rząd Gerharda Schrödera|drugim gabinecie]] dotychczasowego kanclerza. Urząd ten sprawował do listopada 2005.
| |||