Zajezdnia tramwajowa w Toruniu: Różnice pomiędzy wersjami

'''Zajezdnia tramwajowa w Toruniu''' -– zabytkowa [[zajezdnia]] tramwajowa w [[Toruń|Toruniu]], jedna z najstarszych czynnych tego typu obiektów na terenie [[Polska|Polski]]. Również siedziba [[Muzeum Komunikacji Miejskiej w Toruniu|Muzeum Komunikacji Miejskiej]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Ocalić od zapomnienia TORUŃSKIE TRAMWAJE - muzeum - MZK {{!}} Miejski Zakład Komunikacji w Toruniu spółka z ograniczoną odpowiedzialnością|data dostępu=2016-09-07|opublikowany=mzk-torun.pl|url=http://mzk-torun.pl/galerie/333-ocalic-od-zapomnienia-torunskie-tramwaje-muzeum}}</ref>.

Zajezdnia tramwajowa powstała w 1915 roku po przebudowie i rozbudowie istniejącej od 1890 roku konnej zajezdni tramwajowej. Rozbudowa polegała na dobudowaniu wzdłuż południowej ściany zajezdni pomieszczeń dla warsztatów: [[Ślusarnia|ślusarni]], [[Szlifierka|szlifierni]], [[Stolarz|stolarni]] i szatni. Następnie wybudowano w zajezdni lakiernię, którą w czasie okupacji powiększono. Obok tokarni mieścił się warsztat elektryczny przeznaczony do naprawy i przewijania [[twornik]]ów, ponadto zamontowano w hali zajezdni piec do suszenia piasku. W 1955 roku nastąpiła zmiana w organizacji zaplecza, polegająca na przygotowaniu do remontów wielu części zamiennych, wprowadzono samodzielne wydziały remontów i przebudowano zajezdnię na przelotową, przebijając ścianę wschodnią na szerokość dwóch kanałów. Również wW tym samym roku (1955) przy wschodniej ścianie hali zajezdni wybudowano kotłownię ogrzewania centralnego pomieszczeń warsztatowych i zainstalowano w hali dźwig elektryczny o nośności 20 ton do podnoszenia wagonów tramwajowych. Do 1976 roku (wybudowanie [[Zajezdnia autobusowa w Toruniu|zajezdni autobusowej]] przy ulicy Legionów) zajezdnię przy ulicy Sienkiewicza toruńskie tramwaje dzieliły wraz z autobusami miejskimi<ref>{{Cytuj|tytuł=60 lat Toruńskich Tramwajów Elektrycznych|data=1959}}</ref>.

Dziś, zajezdnia tramwajowa, wpisana do rejestru zabytków<ref name=":0" />, nie spełnia oczekiwań taborowych i logistycznych, bowiem mieści do 25 składów jednocześnie (na stanie MZK jest obecnie 76 pojazdów)<ref name=":1">{{Cytuj|autor=Witold Urbanowicz|tytuł=Toruniowi brakuje miejsca na tramwaje. Od lat siedemdziesiątych|data dostępu=2016-11-14|opublikowany=www.transport-publiczny.pl|url=http://www.transport-publiczny.pl/wiadomosci/toruniowi-brakuje-miejsca-na-tramwaje-od-lat-siedemdziesiatych-53443.html}}</ref>. Dlatego od wielu już lat planowana jest budowa zajezdni centralnej na toruńskich [[Bielawy (Toruń)|Bielawach]]. W lipcu i sierpniu 2014 zajezdnia została przygotowana do obsługi taboru niskopodłogowego, a pierwszy tego typu skład ([[Pesa Swing|Pesa 122 NbT]]) pojawił się pod koniec września 2014 roku<ref name=":0">{{Cytuj książkę |nazwisko = |imię = |tytuł = 60 lat toruńskich tramwajów elektrycznych |rok = 1959 |wydawca = wydawnictwo sport i turystyka |miejsce = warszawa 1959 |strony = od 34 do 41 |isbn =}}</ref>.

W Toruniu, oprócz zajezdni tramwajowej, funkcjonują (przy dwóch pętlach tramwajowych: Olimpijska i Motoarena) ogrodzone, oświetlone i objęte całodobowym monitoringiem tory odstawcze, które mieszczą ok. 12 wozów każdy<ref>{{Cytuj|tytuł=Transport szynowy górą {{!}} www.torun.pl|data dostępu=2016-07-23|opublikowany=www.torun.pl|url=http://www.torun.pl/pl/transport-szynowy-gora}}</ref>. Na torach odstawczych wykonywane jest sprzątanie wagonów, natomiast przeglądy wykonywane są wyłącznie w zajezdni<ref name=":1" />.

Obecnie (stan z lipca 2016 roku) w zajezdni tramwajowej garażują 72 tramwaje, w tym 17 [[Pesa Swing]], 18 [[Konstal 105Na|Konstal 805NaND]], a pozostałe to [[Konstal 105Na|Konstal 805Na]], które obsługują 8 linii.