Ogórek melon: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 89.241.148.124 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Pisum.
szablon, drobne merytoryczne
Linia 23:
 
== Zastosowanie ==
[[Rośliny uprawne|Roślina uprawna]]. Pochodzenie melona nie jest do dziś wyjaśnione, hipotezy wskazują na Azję lub Afrykę. Uprawiany jest od bardzo dawna: znajdowany jest w licznych wykopaliskach z okresu [[Średnie Państwo|Średniego Państwa]] w [[Starożytny Egipt|Egipcie]] (ok. 2133 p.n.e. – ok. 1786 n.e.). Wymieniony jest w ''[[Biblia|Biblii]]'': [[Księga Liczb|Lb]] 11,5; [[Księga Izajasza|Iz]] 1,8<ref group=uwaga>W polskim tekście Izajasza 1,8 słowo „ogórek” nie występuje w przekładzie [[Biblia Tysiąclecia|Biblii Tysiąclecia]] czy w [[Biblia poznańska|Biblii poznańskiej]] gdzie hebrajskie słowo przetłumaczono na „ogród ''warzywny''”. Występuje natomiast w [[tekst masorecki|tekście masoreckim]] oraz w polskich przekładach jak np. w [[Biblia warszawska|Biblii warszawskiej]] czy w [[Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata|Przekładzie Nowego Świata]].</ref> i [[Księga Jeremiasza|Jer]] 10,5<ref name=rb>{{Cytuj książkę |nazwisko= Włodarczyk|imię= Zofia |tytuł=Rośliny biblijne. Leksykon |wydawca=Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN |miejsce= Kraków|rok=2011 | isbn= 978-83-89648-98-3}}</ref>. Owoc był znany już [[Starożytna Grecja|starożytnym Grekom]] i [[Starożytny Rzym|Rzymianom]], z czasem dotarł również do [[Europa Środkowa|Europy Środkowej]]. W [[Polska|Polsce]] uprawiano go od [[XVII wiek]]u. Melony w 9089,7% składają się z [[woda|wody]], mająmało dużokalorii, cukruza to znaczne ilości [[Β-Karoten|β-karotenu]] (1,1 amg małona kalorii100 g<ref name=":0">{{Cytuj|autor=Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow|tytuł=Tabele składu i wartości odżywczej żywności|data=2017|isbn=978-83-200-5311-1|wydanie=II zmienione|miejsce=Warszawa|wydawca=Wydawnictwo Lekarskie PZWL|s=618}}</ref>) oraz [[Kwas asparaginowy|kwasu asparaginowego]] (127 mg na 100 g<ref name=":0" />). Stosowany jest w celach leczniczych, ale przede wszystkim do konsumpcji. Jadany jest zazwyczaj na surowo.
 
{{Wartość odżywcza
| nazwa = Melon
| próbka = 100 g
| źródło = <ref>Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow; Tabele składu i wartości odżywczej żywności; Wydawnictwo Lekarskie PZWL; Warszawa; 2017; s. 618, ISBN 978-83-200-5311-1</ref>
| wartość energetyczna = 38
| jednostka energii = kcal
| białka = 0,9
| węglowodany = 4,4
| węglowodany metabol = 7,4
| cukry = 6,2
| glukoza = 1,6
| fruktoza = 1,8
| sacharoza = 3,0
| błonnik = 1
| tłuszcze = 0,3
| nasycone = 0,03
| jednonienasycone = 0,01
| wielonienasycone = 0,03
| omega-3 = 0,01
| kwas α-linolenowy = 0,01
| omega-6 = 0,02
| kwas linolowy = 0,02
| woda = 89,7
| witamina C = 20,0
| tiamina = 0,04
| ryboflawina = 0,02
| niacyna = 0,6
| witamina B6 = 0,12
| foliany = 0,03
| kobalamina = 0,00
| witamina A = 0,183
| witamina D = 0,00
| witamina E = 0,1
| fosfor = 22
| wapń = 27
| magnez = 23
| potas = 382
| sód = 22
| żelazo = 0,5
| miedź = 0,01
| cynk = 0,28
| mangan = 0,09
| pozycja = lewo
| kolumny = 1
| nagłówki = zwiń
}}
 
Istnieje wiele [[kultywar|odmian uprawnych]] melona, różniących się wyglądem, wielkością i smakiem. Cztery najważniejsze grupy odmian to: