Kacper Bażanka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: wstawiam brakujący szablon {{Przypisy}}
Linia 1:
[[PlikFile:Wawel俄羅斯冬宮博物館 Glockenturm537.jpg|thumb|Hełm wieży zegarowej na Wawelu]]
[[Plik:Krokuvos skulpturos.jpg|thumb|Ogrodzenie kościoła Św.Piotra i Pawła w Krakowie]]
[[File:Krakow kosciol Misjonarzy na Stradomiu.jpg|thumb|Fasada kościoła Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie]]
 
'''Kacper Bażanka, Kasper Bażanka''' (ur. ok. [[1680]] przypuszczalnie na [[Podlasie|Podlasiu]], zm. [[21 stycznia]] [[1726]] w [[Tarnów|Tarnowie]]) – polski architekt epoki [[barok]]u. Specjalizował się w architekturze sakralnej.
 
Nie wiadomo dokładnie, kiedy rozpoczął studia w [[Akademia Świętego Łukasza|Akademii św. Łukasza]] w [[Rzym]]ie, ani czyim był uczniem. Pewne jest, że w 1704 roku brał udział w II konkursie klementyńskim, w którym zdobył pierwszą nagrodę. Przez pewien czas kształcił się w pracowni [[Andrea del Pozzo]]. Po powrocie do Polski w 1711 roku rozpoczął prace nad największym swoim dziełem – odbudową [[Klasztor Norbertanek w Imbramowicach|kościoła i klasztoru Norbertanek]] w [[Imbramowice (województwo małopolskie)|Imbramowicach]]. Bażanka działał głównie w [[Kraków|Krakowie]], w [[Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie|kościele św. św. Piotra i Pawła]] oraz na [[Wawel]]u. Ponadto w Krakowie wykonał szereg dzieł, jak [[Domek loretański w Krakowie|domek loretański]] przy [[Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Krakowie|klasztorze Kapucynów]] oraz [[Kościół Nawrócenia św. Pawła w Krakowie|kościół Misjonarzy]]. Pochowany jest w krakowskim kościele pw. św. św. Piotra i Pawła pod ołtarzem św. Michała.
 
Bażanka jest twórcą [[iluzjonizm|iluzjonistycznych]] rozwiązań, wywodzących się z architektury [[Francesco Borromini|Francesco Borrominiego]], często stosował lustra odbijające światło oraz malowidła iluzjonistyczne.
 
Podobno cierpiący na padaczkę artysta wypadł w mroźny wieczór nieprzytomny z sań. Nim go odszukano – zamarzł, nie odzyskawszy przytomności.<ref>{{Cytuj książkę | autor = Mariusz Karpowicz | tytuł = Sztuka Polska XVIII w. | wydawca = Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe | miejsce = Warszawa | data = 1985 | strony = 14 | isbn = 83-221-0184-8}}</ref>
 
Główne dzieła:
* 1711–1711 – kościół i klasztor Norbertanek w Imbramowicach (w kościele Norbertanek występują iluzjonistyczne malowidła naśladujące freski w San[[Kościół św. Ignacego w Rzymie|kościele Sant'Ignazio]] w [[Rzym|Rzymie]]);
* 1711 – nagrobek wojewody podlaskiego [[Stefan Branicki|Stefana Branickiego]] w [[Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku|farze białostockiej]];
* 1712 – [[Domek loretański w Krakowie|Domek Loretański]] przy klasztorze Kapucynów w Krakowie;
* 1716 – nagrobek rodziny Brzechffów w kościele św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
* 1716 - 1717 – współudział w restauracji [[Bazylika katedralna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu|katedry w Sandomierzu]]: epitafium kanonika [[Stefan Żuchowski|Stefana Żuchowskiego]], posadzka w kościele
* 1718 – hełm [[Wieża Zegarowa na Wawelu|wieży zegarowej]] [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|katedry krakowskiej]];
* 1718 – 1728 – [[kościół Przemienienia Pańskiego w Krakowie|kościół Pijarów w Krakowie]] (fasada [[Franciszek Placidi|F. Placidi]]);
* 1719 – 1728 – [[Kościół Nawrócenia św. Pawła w Krakowie|kościół Misjonarzy]] na [[Stradom (Kraków)|Stradomiu]] w Krakowie;
* 1720 – nagrobek [[Jan Klemens Branicki (hetman)|rodziny Branickich]] w kościele św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
* 1721 – 1722 – ogrodzenie kościoła św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
* ok. 1724 – ołtarz główny w [[Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku|kościele katedralnym]] we [[Frombork]]u;
* 1726 – ołtarz Zwiastowania w [[kościół Mariacki w Krakowie|kościele Mariackim w Krakowie]].