Niloofar Rahmani: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Afgańczycy"; Dodano kategorię "Afgańskie feministki i feminiści" za pomocą HotCat
m →‎Życiorys: drobne redakcyjne
Linia 25:
 
== Życiorys ==
Urodziła się w Kabulu. Od dzieciństwa marzyła o tym by zostać pilotem{{r|alicenter}}. Pierwszy samodzielny lot odbyła samolotem [[Cessna 182]]{{r|alicenter}}. W 2010 znalazła się na liście kandydatów na pilotów wojskowych, kształcących się pod kierunkiem pilotów amerykańskich. Po ukończeniu szkolenia w lipcu 2012 otrzymała awans na podporucznika i została przydzielona do jednostki transportowej, latającej na samolotach [[Cessna 208|C-208]]{{r|alicenter}}. Mimo wyraźnego zakazu, abyprzewożenia kobietyrannych afgańskiei transportowałyzabitych rannychprzez samoloty służące do transportu towarów, Rahmani z własnej woli zaangażowała się w pomoc rannym żołnierzom w czasie jednej z misji transportowych. Rannych dostarczyła do szpitala, za naruszenie regulaminu nie została ukarana{{r|alicenter}}.
 
Kiedy informacje o afgańskiej pilotce pojawiły się w prasie, rodzina Rahmani zaczęła otrzymywać pogróżki od talibów, co zmusiło ją do wielokrotnej zmiany miejsca zamieszkania{{r|alicenter}}. Mimo zagrożenia, Rahmani kontynuowała karierę wojskową, a jako instruktor latania, stawała się inspiracją dla innych kobiet w Afganistanie. W latach 2015-2016 przeszła szkolenie na samolotach C-130s, uzyskując stopień kapitana. W konsekwencji zwróciła się z prośbą do władz amerykańskich o udzielenie jej [[Azyl polityczny|azylu politycznego]]. W jej przekonaniu noszenie przez nią munduru spotyka się w wrogością w jej ojczystym kraju{{r|tribuna}}. Azyl uzyskała w kwietniu 2018{{r|alicenter}}.