Bitwa pod Soor: Różnice pomiędzy wersjami

W międzyczasie prawe skrzydło pruskie, 6 batalionów wyborowej piechoty uderzyło na centrum austriackie, zostało ono jednak zatrzymane celnym ogniem artylerii na 150 kroków od linii sojuszniczej. Następnie do kontrataku ruszyło pięć kompanii [[grenadier]]ów austriackich, którzy ostatecznie odrzucili przeciwnika. Wojska pruskie poniosły bardzo ciężkie straty, a wśród zabitych był brat [[Elżbieta Krystyna z Brunszwiku-Wolfenbüttel-Bevern|królowej]], książę Albrecht{{odn|Duffy|1985|s=69}}. Fryderyk rzucił do natarcia drugą linię, podczas gdy rozbite oddziały pierwszej przeszły do tyłu i porządkowały szyki. Pruscy i austriaccy żołnierze zmieszali się przed frontem dział austriackich; artylerzyści wstrzymali ogień nie chcąc razić własnych ludzi i w efekcie Prusacy zepchnęli piechotę przeciwnika i zdobyli baterię na szczycie wzgórza{{odn|Duffy|1985|s=70}}.

 

 

Koło południa siły sasko-austriackie się wycofały, a Fryderyk nie zdołał zorganizować pościgu. W jego własnej opinii była to najtrudniejsza bitwa jaką stoczył. Został zaskoczony przez przeciwnika i musiał walczyć o utrzymanie możliwej drogi odwrotu na Trutnov, a zwycięstwo zawdzięczał przede wszystkim jakości swoich żołnierzy{{odn|Duffy|1985|s=71–72}}. Bitwa była krótka, ale krwawa{{odn|Duffy|1985|s=72}} – Prusacy stracili 3876{{odn|Duffy|1974|s=234}} lub 3911 ludzi, w tym 856 zabitych, co stanowiło większy odsetek użytych sił niż w [[Bitwa pod Dobromierzem|pod Dobromierzem]]{{odn|Duffy|1985|s=72}}. Wojska sojusznicze straciły 7444 ludzi{{odn|Duffy|1974|s=234}}. Fryderyk poniósł też osobistą stratę, gdyż austriaccy [[huzarzy]] zagarnęli jego osobisty bagaż – w efekcie musiał prosić swego [[Michael Gabriel Fredersdorf|kamerdynera]] o przysłanie mu zapasowych sreber i nowego zestawu [[flet]]ów{{odn|Duffy|1985|s=72}}.