Potosí: Różnice pomiędzy wersjami

|zdjęcie = Potosi1Potosi air.jpg

|opis zdjęcia = Widok na miasto Potosí

|liczba ludności = 178 731{{formatnum:178731}}

Miasto zostało założone w [[1545]]<ref name="unesco">{{cytuj książkę |nazwiskoautor= Praca zbiorowa|imię= |tytuł= Skarby świata : 890 pomników kultury i przyrody z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO|wydanie= I|wydawca= Wydawnictwa Naukowe PWN SA|miejsce= Warszawa|rok= 2010|isbn= 978-83-01-16333-4|strony= 460}}</ref> roku, w okresie „[[gorączka złota|gorączki złota]]” związanej z odkryciem w pobliżu na zboczach ''Cerro de Potosí'' (w [[język keczua|keczua]]: ''Sumaq Urqu'') - zwanej później ''Cerro Rico'' (''Bogata Góra'') - wielkich pokładów [[srebro|srebra]] w [[1544]] roku. Kilkaset tysięcy europejskich amatorów szybkiego wzbogacenia się zjechało tu w parę lat. Założono wiele [[mennica|mennic]]. Do wydobycia kruszcu wykorzystywano niewolników spośród rodowitych mieszkańców. Tysiące z nich zmarło z powodu warunków pracy w tutejszych [[kopalnia]]ch i hutach. W połowie XVII wieku Potosí było najludniejszym miastem amerykańskim<ref name="Makowski1992s38">{{Cytuj książkę | tytuł=Ameryka Łacińska. Przestrzeń i społeczeństwo | autor=Andrzej Dembicz (red.) | miejsce=Warszawa | rok=1992 | isbn=83-85620-00-1 | wydawca=CESLA | rozdział=Przyrodnicze uwarunkowania procesów zaludnienia | autor r = Jerzy Makowski | strony=38}}</ref>. W 1650 Potosí liczyło ok. {{formatnum:160000}} mieszkańców<ref name="Szlajfer1992s49">{{Cytuj książkę | tytuł=Ameryka Łacińska. Przestrzeń i społeczeństwo | autor=Andrzej Dembicz (red.) | miejsce=Warszawa | rok=1992 | isbn=83-85620-00-1 | wydawca=CESLA | rozdział=Rola czynników i uwarunkowań społecznych w procesach zaludniania i zmian ludnościowych | autor r = Henryk Szlajfer | autor r link=Henryk Szlajfer | strony=49}}</ref>. Napływ rabunkowo wydobywanego w Potosi kruszcu zachwiał systemem ekonomicznym całej Europy. Ładunek znajdujący się we wraku statku [[Nuestra Señora de Atocha]] zatopionego w [[1622]] jest typowym przykładem takiego wydobycia. Na jego pokładzie znajdowało się 47 ton srebra oraz 150 tysięcy złotych monet i sztabek. Do dziś w [[język hiszpański|języku hiszpańskim]] istnieje powiedzenie ''vale un Potosi'', czyli „warte fortunę”.

Miasto to jest wspomniane w powieści ''[[Rękopis znaleziony w Saragossie (powieść)|Rękopis znaleziony w Saragossie]]'' autorstwa [[Jan Potocki (1761–1815)|Jana Potockiego]].

W [[XVIII wiek]]u wyczerpały<ref name="unesco"/> się złoża srebra i miasto wyludniło się<ref name="Szlajfer1992s49" />. Zyski czerpano jeszcze z pozyskiwania [[cyna|cyny]]. Mimo to miasto zaczęło podupadać ekonomicznie.

Miasto zostało wpisane w 1987 na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]]<ref name="unesco"/>.

== Zobacz teżPrzypisy ==