Ludwig Erhard: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
okres II WŚ
WP:SK+Bn, drobne redakcyjne
Linia 1:
{{Polityk infobox
|polityk = Ludwik Wilhelm Erhard
|pełne imię i nazwisko = Ludwik Wilhelm Erhard
|data urodzenia = [[4 lutego]] [[1897]]
|data śmierci = [[5 maja]] [[1977]]
Linia 11 ⟶ 12:
|do = 1 grudnia 1966
|poprzednik = [[Konrad Adenauer]]
|następca = [[Kurt Georg Kiesinger]]
|2 funkcja = [[Wicekanclerze Niemiec|Wicekanclerz Niemiec]]
|2 partia = [[Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (Niemcy)|Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna]]
Linia 17 ⟶ 18:
|2 do = 16 października 1963
|2 poprzednik = [[Franz Blücher]]
|2 następca = [[Erich Mende]]
|odznaczenia = {{order|OZRFN|KW}} {{order|BOZ}} {{order|OIK|KW}} {{order|OSPE|KW}} [[Plik:PRT Order of Saint James of the Sword - Grand Cross BAR.png|40px|Krzyż Wielki Orderu Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)]] {{order|OMRI|KW}}
|commons = Category:Ludwig Erhard
Linia 27 ⟶ 28:
Urodził się w [[Bawaria|Bawarii]]. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] walczył na froncie zachodnim jako artylerzysta. Po wojnie ukończył studia ekonomiczne.
 
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] współpracował z władzami hitlerowskimi jako ekspert ekonomiczny (wykonywał m.in. zlecenia dla Głównego Urzędu Powierniczego-Wschód, który działał na terenie okupowanej Polski i zajmował się m.in. konfiskatą majątku polskich przedsiębiorstw){{r|a}}. Latem 1941 stworzył dla nazistów plan zagospodarowania okupowanych „obszarów wschodnich"wschodnich”, w którym zawarł szereg rasistowskich uwag dotyczących Polaków{{r|a}}:
{{cytat|Polski robotnik okazał się być chętny i pracowity, chociaż jego osiągnięcia nie spełniają wymagań stawianym Niemcom z Rzeszy. To wynik braków w wychowaniu i cech wynikających z uwarunkowań rasowych}}
{{cytat|Polski naród nie posiada siły kształtowania (rzeczywistości), która pozwoliłaby mu na osiągnięcie prawdziwie kulturalnych wartości}}
Linia 36 ⟶ 37:
 
Po ustąpieniu Adenauera w 1963 został drugim [[Kanclerze Niemiec|kanclerzem]] federalnym. Po zwycięskich dla CDU wyborach w 1965 ponownie został kanclerzem. Ustąpił ze stanowiska rok później. Lecz zanim to się stało, wystosował 25 marca 1966 notę pokojową. Deklarował w niej gotowość RFN do poprawy stosunków z państwami [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]]. Jego następcą został partyjny kolega – [[Kurt Georg Kiesinger]].
[[Plik:Rittner ludwigerhard1974.jpg|thumb|240px| Günter Rittner, 1974 - Portret Ludwiga Erharda, Galeria Kanclerska w Berlinie]]
W czasie swego urzędowania Erhard konsekwentnie nie uznawał istnienia i legalności drugiego niemieckiego państwa – [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] oraz granic zachodnich Polski i popierał doktrynę, w myśl której nadal istniało państwo niemieckie w granicach [[III Rzesza|Rzeszy Niemieckiej]] z 1937. Zmianę w tej polityce dokonał dopiero kanclerz [[Willy Brandt]].
 
Linia 56 ⟶ 57:
== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name="a">{{Cytuj stronę | url = https://www.dw.com/pl/taz-tw%C3%B3rca-zachodnioniemieckiego-cudu-gospodarczego-ludwig-erhard-wsp%C3%B3%C5%82pracowa%C5%82-z-nazistami/a-50543944?maca=pl-Twitter-sharing | tytuł = TAZ: twórca zachodnioniemieckiego cudu gospodarczego Ludwig Erhard współpracował z nazistami | autor = Jacek Lepiarz | data = 2019-09-23.09.2019 | opublikowany = dw.com | data dostępu = 2019-09-24}}</ref>
}}
 
Linia 63 ⟶ 64:
* Jan Berwid-Buquoy: ''Der Vater des deutschen Wirtschaftswunders – Ludwig Erhard.'' BI-HI-Verlag, Berlin 2004, {{ISBN|3-924933-06-5}}.
* Volker Hentschel: ''Ludwig Erhard. Ein Politikerleben.'' Olzog, München 1996, {{ISBN|3-7892-9337-7}}.
* Christian Gerlach: ''Ludwig Erhard und die „Wirtschaft des neuen deutschen Ostraums“Ostraums”. Ein Gutachten aus dem Jahre 1941 und Erhards Beratertätigkeit bei der deutschen Annexionspolitik 1938–43''. In: Matthias Hamann, Hans Asbeck (Hrsg.): ''Beiträge zur Geschichte des Nationalsozialismus''. Heft 13: ''Halbierte Vernunft und totale Medizin.'' {{ISBN|3-924737-30-4}}, Verlag Schwarze Risse, Berlin 1997, S. 241–276.
* Karl Hohmann: ''Ludwig Erhard (1897–1977). Eine Biographie.'' Bonn 1997 ([http://www.ludwig-erhard-stiftung.de/files/erhard-biographie_hohmann1997.pdf PDF-Datei, ca. 3&nbsp;MB]).
* Peter Hoeres: ''Außenpolitik und Öffentlichkeit. Massenmedien, Meinungsforschung und Arkanpolitik in den deutsch-amerikanischen Beziehungen von Erhard bis Brandt''. De Gruyter Oldenbourg, München 2013 (''Studien zur Internationalen Geschichte'', Bd. 32).
* Daniel Koerfer: ''Kampf ums Kanzleramt – Erhard und Adenauer.'' [[Deutsche Verlags-Anstalt|DVA]], Stuttgart 1987, {{ISBN|3-421-06372-9}}.
* {{Cytuj|autor = Alfred C Mierzejewski |tytuł = Ludwig Erhard. |data = 2005 |isbn = 3-88680-823-8 |miejsce = München |wydawca = Siedler |oclc = 76557463 }}
* {{Cytuj|autor = Andreas Metz |tytuł = Die ungleichen Gründerväter: Adenauers und Erhards langer Weg an die Spitze der Bundesrepublik. |data = 1998 |isbn = 3-87940-617-0 |miejsce = Konstanz |wydawca = UVK |oclc = 40551341 }}
* Karl Heinz Roth: ''Das Ende eines Mythos. Ludwig Erhard und der Übergang der deutschen Wirtschaft von der Annexions- zur Nachkriegsplanung (1939 bis 1945). 1. 1939 bis 1943.'' In: ''1999. Zeitschrift für Sozialgeschichte des 20. und 21. Jahrhunderts'' 10, 1995, Nr. 4, {{ISSN|0930-9977}}, S.&nbsp;53–93.
* Karl Heinz Roth: ''Das Ende eines Mythos. Ludwig Erhard und der Übergang der deutschen Wirtschaft von der Annexions- zur Nachkriegsplanung (1939 bis 1945). II. 1943 bis 1945.'' In: ''1999. Zeitschrift für Sozialgeschichte des 20. und 21. Jahrhunderts'' 13, 1998, Nr.&nbsp;1, {{ISSN|0930-9977}}, S.&nbsp;92–124.