Antowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
m Lezgińczyk -> Lezgin |
||
Linia 12:
: ''Słowianie rozprzestrzenili się na północ, gdzie zwano ich Wenedami (słowo to do dziś zachowało się w języku estońskim) Na południu nazywano ich Sklawinami, na wschodzie – Antami. Historyk ukraiński M. Brajczewski<ref>Михаил Юлианович Брайчевский (1924 - 2001) ukraiński historyk i archeolog</ref> ustalił, że greckie słowo "Antowie" znaczy to samo co słowiańskie "Polanie". Zachowało się słowo rodzaju żeńskiego "polanka" (поляница<ref>Лев Николаевич Гумилёв, [http://www.razumei.ru/files/others/pdf/Gumilev_otRusi_doRossii.pdf ''От Руси к России. Очерки этнической истории''], wersja elektroniczna w pdf, s.12 {{lang|ru}}</ref>) w znaczeniu "bohaterka"<ref>богатырша/богатырка, ibidem</ref>. Ale słowa "polanie" w analogicznym znaczeniu dziś się nie używa, gdyż wyparło je z użycia tureckie słowo "bagadyr"''<ref>Lew Gumilow, ''Od Rusi do Rosji'', Warszawa 2004, s.26</ref>
[[Henryk Łowmiański]] zwrócił uwagę na niesłowiańską genezę nazwy Antów i na jej dawne występowanie na Kaukazie w przekazach [[Pomponiusz Mela|Pomponiusza Meli]] ("De Chorographia" I, 13: ''super Amazonas et Hyperboreos Cimmerii, Cissi, Anthiacae (lub: Cissianti, Achaei), Georgili, Moschi...'') i [[Pliniusz Starszy|Pliniusza]] ("Naturalis historia" VI, 35: ''Ultra eos plane iam Scythae, Cimmerii, Cissi, Anthi, Georgi et Amazonum gens...''), jednak odrzucał koncepcje łączenia ich z Czerkiesami-[[Adygeja|Adyge]], [[Lezgini|
W nauce rosyjskiej i radzieckiej istniała tendencja do łączenia Antów z [[Rosomoni|Rosomonami]] Jordanesa (''Rosomonorum gens infida''), a tychże ze względu na podobieństwo nazwy z [[Roksolanowie|Roksolanami]] (Roxolani) [[Strabon]]a, prawdopodobne *ΡΟΣΟΜΑΝΟΙ mogło być błędnie odczytywane jako ΡΟΞΟΛΑΝΟΙ, za poglądem tym optowali [[Piotr Nikołajewicz Trietjakow]] (Петр Николаевич Третьяков) i [[Gieorgij Wiernadskij|Vernadsky]]<ref>Otto J. Maenchen-Helfen, ''[http://books.google.pl/books?id=CrUdgzSICxcC&pg=PA21&lpg=PA21#v=onepage&q=&f=false The world of the Huns: studies in their history and culture]'', London 1973, s.21, (praca ta w wersji rosyjskiej, jako pdf w całości: [http://web.archive.org/web/20100613000437/http://www.celtologica.com/PDF/mirgunnovfinal.pdf Отто Дж. Маенхен-Гельфен, ''МИР ГУННОВ''])</ref> oraz Aleksander Dmitriewicz Udalcow (Александр Дмитриевич Удальцов)<ref>Jan Filip, Pradzieje Czechosłowacji, Poznań 1951, s.387-388</ref>.
|