Grafologia (kryminalistyka): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK+ToS+mSK, +wikisłownik
Rozbudowa, źródła
Linia 1:
{{Inne znaczenia||[[grafologia (psychologia)]]}}
{{Dopracować|źródła=2012-12}}
'''Grafologia''' – [[technika śledcza]] polegająca na badaniu autentyczności [[pismo|pisma]] i ustalania tożsamości jego autora. Sposób pisania jest swojego rodzaju indywidualnych nawykiem, odzwierciedlającym stan psychofizyczny osoby piszącej. W badaniach grafologicznych uwzględnia się wiele parametrów pisma, zarówno formalnych (np. cechy strukturalne pisma, wiązanie liter) i językowych (słownictwo), jak i treściowych. Na ich podstawie grafolog jest w stanie określić m.in. płeć, wiek, czy zawód autora, a często także i inne jego cechy (odmienność pisma u alkoholików, narkomanów, samobójców oraz osób chorych psychicznie)<ref>{{Cytuj |autor = Tadeusz Hanausek, Karol Sławik |tytuł = Wprowadzenie do kryminalistyki i kryminologii |data = 1995 |isbn = 8386605154 |wydanie = I |miejsce = Bydgoszcz |wydawca = Oficyna wydawnicza „BRANTA” |s = 38–39}}</ref>.
'''Grafologia''' w [[kryminalistyka|kryminalistyce]] – [[technika śledcza]] zwana ekspertyzą pismoznawczą polegająca na badaniu autentyczności [[pismo|pisma]] i ustalania tożsamości jego autora, bądź potwierdzenia lub wykluczenia osoby z kręgu podejrzanych.
 
== Grafologia w [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] ==
Linia 7:
 
Do najważniejszych prac z dziedziny grafologii w dwudziestoleciu międzywojennym należała praca [[Henryk Kwieciński|Henryka Kwiecińskiego]] ''Grafologia sądowa'' (Warszawa 1933). W książce tej autor daje ogólny pogląd na pracę biegłego sądowego w dziedzinie badań porównawczych pisma ręcznego i maszynowego oraz w wypadkach badań sfałszowanych dokumentów. Książka przeznaczona była przede wszystkim dla użytku organów śledczych, palestry itp. Monografia wydana została bardzo starannie, zawiera szereg dobrych ilustracji z praktyki autora, wykazujących, że praca biegłego sądowego nie tylko wymaga właściwej umiejętności, ale również odpowiedniej aparatury. Zarzuty, jakie można postawić omawianej książce, to niezbyt szczęśliwie dobrany tytuł. Należy, bowiem zaznaczyć, że pod miano „grafologii” nawet z przymiotnikiem „sądowej” nie można podciągnąć ekspertyz ani fałszerstw pieczęci, ani pisma maszynowego.
 
== Cechy różnicujące pismo ==
Pewne cechy charakteryzują pismo każdego człowieka, a także okoliczności powstania zapisu i stan emocjonalny autora. Do cech tych należą
* kształt nakreślonych znaków pisarskich
** wielkość
** kąt ich pochylenia
** grubość poszczególnych linii związana z
*** tempem pisania
*** naciskiem narzędzia pisarskiego
*** rodzajem narzędzia
* inne cechy pisma
** wielkość odstępów między słowami i znakami
** stosowane skróty
 
== Metody pracy eksperta-pismoznawcy ==
Linia 29 ⟶ 16:
 
Istnieje możliwość zdobycia wiedzy i umiejętności w zakresie ekspertyzy pismoznawczej w toku studiów (specjalizacja lub nawet samodzielne kierunki) lub w firmach prowadzących tego rodzaju specjalistyczne szkolenia.
 
== Przypisy ==
<references />
 
== Linki zewnętrzne ==