Energia sprężystości: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 101:
 
Energię właściwą '''odkształcenia postaciowego''' <math>u_f</math> otrzymamy zatem ze wzoru
:<math>\textstyle{
: <math>u_f = u-u_v = \frac{1}{2E}\left[\sigma_1^2+\sigma_2^2+\sigma_3^2 -\right.</math>
<math>{}\qquad\left.
-2\mu(\sigma_1\sigma_2+\sigma_2\sigma_3+\sigma_3\sigma_1)\right]-\frac{1-2\mu}{6E}(\sigma_1+\sigma_2+\sigma_3)^2.}</math> }
 
Prostota otrzymanych wzorów wynika z faktu{{r|Biel}}, że stany naprężenia i odkształcenia zostały opisane w lokalnym układzie osi głównych, to znaczy skierowanych zgodnie z kierunkami naprężeń głównych. W dowolnym układzie osi wzory te się komplikują i można je znaleźć w pracach{{r|Gaw|Piech}}.