Atsutane Hirata: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Plik Portrait of Atsutane Hirata
Linia 6:
Pozostawił po sobie ponad 100 pism, m.in.: ''Kamoshō'' (1803), ''Kodō taii'' (1811), ''Koshichō'' (1811), ''Tama no mihashira'' (1812), ''Tamadasuki'' (1824), ''Koshiden'' (1825){{r|frederic}}. W oparciu o teksty kronik ''[[Kojiki]]'' i ''[[Nihon-shoki|Nihongi]]'' próbował wypracować popularną formę shintō{{r|tubielewicz}} i stworzyć spójną teologię tej religii{{r|hane}}. Nawoływał do odrodzenia ducha narodowego i krytykował [[buddyzm]], konfucjanizm oraz myśl zachodnią{{r|historical}}, chociaż z drugiej strony w jego myśli znaleźć można elementy synkretyzmu: włączył buddyjskie bóstwa do panteonu shintō, tradycyjną moralność shintoistyczną utożsamiał z cnotami konfucjańskimi{{r|tubielewicz}}, czerpał również z osiągnięć nauki europejskiej{{r|frederic|historical}}.
 
Ideologia Hiraty przepełniona jest przekonaniem o wyższości Japończyków nad innymi narodami i odrzucaniu obcych wpływów kulturowych{{r|frederic}}. Japonia, według Hiraty, była krajem bogów, górującym nad innymi{{r|gordon}}. Nawet najskromniejszy z Japończyków jest lepszy od innych ludzi. Choć doceniał wiedzę Holendrów, przyrównywał ich do psów, a Chińczyków uważał za nieczystych – nie był jednak fanatycznie antycudzoziemski. Uważał, że przyjęcie pewnych wątków myśli zagranicznej może być pożyteczne, choć sympatyzował z izolacjonistyczną polityką [[siogunat]]u. Sam zresztą zetknął się z myślą zachodnią i czasem do niej nawiązywał, cytując [[Nowy Testament]], czy przyrównując bóstwa [[Izanami i Izanagi]] do [[Adam i Ewa (postacie biblijne)|Adama i Ewy]]. Innymi zapożyczeniami mogła być koncepcja jednego boga-stworzyciela ([[Takamimusubi]]) i życia w raju po śmierci{{r|hane}}.
 
Jego postawa wobec buddyzmu była jednoznacznie wroga. Uważał, że należy pozbyć się wszystkiego, co „zalatuje buddyzmem”, by przywrócić prawdziwego ducha [[Yamato-damashii|Yamato]]. Uważał, że buddyzm jest wrogi bogom; że błędnie odrzuca świat doczesny; że niepotrzebnie poszukuje [[Oświecenie (religie Wschodu)|oświecenia]], traktując je jako nadzwyczaj trudne, podczas gdy w rzeczywistości człowiek jest z natury oświecony i rozumie wszystko, co mu się jasno wyjaśni. Ta wrogość wobec buddyzmu miała poważne skutki w późniejszych czasach, gdy po restauracji Meiji wybuchały antybuddyjskie zamieszki{{r|hane}}.