Marcin Śmiglecki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 188.146.34.190 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Grotesque.
Znacznik: Wycofanie zmian
m WP:SK+ToS+mSI+Bn, ort., drobne redakcyjne, wikizacja, int.
Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Marcin Śmiglecki
|imię i nazwisko org =
|pseudonim = Jeden Miłośnik Ojczyzny
|grafika =
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = [[11 listopada]] [[1563]]
|miejsce urodzenia = [[Lwów]]
|data śmierci = [[26 lipca]] [[1618]]
|miejsce śmierci = [[Kalisz]]
|zawód =
|odznaczenia =
|commons =
|www =
}}
'''Marcin Śmiglecki''', [[Łacina|łac.]]. ''Martinus Smiglecius'', inne formy nazwiska: ''Martinus Leopolitanus, Marcin Lwowianin, Śmigielski, Śmiglekius, Śmigletius'', pseud[[pseudonim|ps.]] ''Jeden„Jeden Miłośnik Ojczyzny'',Ojczyzny” (ur. [[11 listopada]] [[1563]] we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[26 lipca]] [[1618]] w [[Kalisz]]u) – polski [[filozof]], logik i [[Teologia|teolog]], polemista religijny, [[jezuici|jezuita]].
 
== Życiorys ==
Linia 21:
 
== Twórczość ==
Autor monumentalnego dzieła (1632 strony) pt. ''Logica'' – wydawanego w Niemczech ([[Ingolstadt]] 1618) i 3-krotnie w Anglii ([[Oksford]] 1634, 1638, 1658). Korzystał z niego m.in. [[John Locke]] podczas swych studiów w Oksfordzie. Jest najwybitniejszych logikiem i wybitnym pisarzem filozoficznym dawnej Polski. Obszerny traktat ''Logica'' wyrósł z wykładów prowadzonych w Akademii Wileńskiej w roku 1586/1587<ref>zobZob. rkps 147 w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu pt. ''Commentaria in Organum Aristotelis''; wydał go drukiem Ludwik Nowak, t. 1-2, Warszawa 1987.</ref>. Obok logiki Śmiglecki uwzględnia także wiele problemów metafizycznych. ''Logica'' przez długi czas była jednym z najlepszych i najbardziej rozpowszechnionych podręczników na Zachodzie, zwłaszcza w Anglii, gdzie korzystano z niego jeszcze w połowie XIX wieku. W filozofii Śmiglecki, opierając się na poglądach Arystotelesa, uwzględnia różnych jego komentatorów, zwłaszcza Tomasza z Akwinu i Suáreza. W wielu kwestiach przedstawia własne poglądy. Nowsze badania wykazują, że "Śmiglecki„Śmiglecki jest w Polsce inicjatorem nurtu metafizyki neoscholastycznej, którego kontynuacją jest w jakimś sensie metafizyka Leibniza i Wolffa"Wolffa”<ref>J. Czerkawski, ''Humanizm i scholastyka'', Lublin 1992, s. 178.</ref>.
 
Śmiglecki jest również autorem traktatu ekonomiczno-etycznego ''O lichwie'' (Wilno i Kraków 1596), który miał później kilkanaście wydań. Opublikował też kilkanaście rozpraw teologicznych.
Linia 27:
=== Ważniejsze dzieła ===
* ''Opisanie disputacyjej nowogrodzkiej'', wyd. W. Zajączkowski, Wilno 1594
* ''O bóstwie przedwiecznym Syna Bożego'', Wilno 1595, drukarnia Akademii T. J., (polemika z pracą F. Socyna pt. ''Refutacja książek, które X. Jakub Wujek, jezuita, wydał roku 1590'', Kraków 1593)
* ''O lichwie i trzech przedniejszych kontraktach: wyderkowym, czynszowym i towarzystwa kupieckiego nauka krótka'', Wilno 1596, drukarnia Akademii T. J.; wyd. następne: Wilno 1596; Kraków 1596; Kraków 1604; rozszerzone pt. ''O lichwie i wyderkach'', Kraków 1607; Kraków 1613; Kraków 1619; Kraków 1621; Kraków 1640; Wilno 1641; Wilno 1753
* Absurda synodu toruńskiego, b. m. w. 1596
* ''Dysputacja wileńska'', wyd. P. Wołłowicz, Wilno 1599; wyd. następne: Kraków 1599
* ''O jednej widomej Głowie Kościoła Bożego'', Wilno 1600, drukarnia Akademii T. J., (jest to dalszy ciąg ''Dysputacji wileńskiej'')
* ''O dziesięcinach z Pisma Świętego zebranie krótkie'', Kraków 1604, drukarnia Łazarzowa; wyd. następne: Kraków 1648; Sandomierz 1728; Kraków 1765; Warszawa (brak roku wydania)
* Nodus Gordius, seu de vocatione ministrorum disputatio, Kraków 1609.
Linia 41:
* De erroribus novorum arianorum libri duo, Kraków 1615.
* De ordinatione sacerdotum in Ecclesia romana, adversus J. Zaborovii [...] dissertationem, Kraków 1617.
* ''Logica... selectis disputationibus et quaestionibus illustrata...'', Ingoldstadt 1618, drukarnia E. Angermaria; wyd. następne: Oksford 1634; Oksford 1638; Oksford 1658; przedruki późniejsze zob. A. Z. (Zaremba): "Śmiglecki„Śmiglecki Marcin"Marcin”, ''Encyklopedia kościelna'' Nowodworskiego, t. 26 (1903), s. 26, (dzieło cenione w XVII w. w Anglii i we Francji).
 
=== Listy i materiały ===
* Do J. Zamoyskiego, dat. w Rzymie 8 września 1581, wyd. J. Siemiński ''Archiwum Jana Zamoyskiego'', t. 2, Kraków 1909, s. 57-5857–58
* Do pośrednika dysputy wileńskiej w roku 1599, wyd. M. Wiszniewski ''Historia literatury polskiej'', t. 6, Kraków 1844, s. 90-9190–91 przypis.
* List J. Zamoyskiego, dat. w obozie pod Pskowem 24 grudnia 1581 – do biskupa Piotra Dunina Wolskiego, dotyczący m.in. wstąpienia M. Śmigleckiego do zakonu jezuitów; wyd. T. Wierzbowski ''Materiały do dziejów piśmiennictwa polskiego'', t. 1, Warszawa 1900, s. 239-240239–240 (z błędami); J. Kojałowicz ''Dniewnik posledniego pochoda Stiefana Batorija na Rossiju'', cz. 2, Petersburg 1867, nr 143 (z błędami); J. Siemieński ''Archiwum Jana Zamoyskiego'', t. 2, Kraków 1909, s. 158-159158–159 (poprawnie)
* Korespondencja Jana Zamoyskiego z lat 1580-15841580–1584 ze: Stanisławem Reszką, Jerzym Tyczynem, Piotrem Duninem Wolskim – dot. pobytu M. Śmigleckiego w Rzymie i wstąpienia do zakonu jezuitów; wyd. J. Siemieński ''Archiwum Jana Zamoyskiego'', t. 2, Kraków 1909; t. 3, Kraków 1913.
 
=== Utwór o autorstwie niepewnym ===
* ''Przestrogi do sumnienia należące'', brak miejsca wydania 1632; wyd. następne: brak miejsca wydania 1632; Wilno 1765, (autorstwo według J. Wielewickiego; według K. Estreichera utwór uległ przeróbkom w roku 1632); zob. także: J. Trypućko "Polonica„Polonica vetera upsaliensia"upsaliensia”, Uppsala 1958, ''Acta Bibliothecae R. Universitatis Upsaliensis'', t. 13, poz. 2596.
 
== Przypisy ==
Linia 56:
 
== Bibliografia ==
* L. Nowak, ''Les idées gnoséologiques de Marcin Śmiglecki'', "Organon"„Organon”, 16-17, 1980-1982, s. 135-150135–150.
* K. Drzymała, ''Ks. Marcin Śmiglecki T.J.'', Kraków 1981.
* L. Nowak, ''Gnozeologiczne poglądy Marcina Śmigleckiego'', [w:] ''Z historii polskiej logiki'', Wrocław 1981, s. 113-172113–172.
* R. Darowski, ''Marcina Śmigleckiego SJ rękopiśmienne wykłady z logiki (Akademia Wileńska, r. 1586/87)'', "Studia„Studia Philosophiae Christianae"Christianae”, 20 (1984), z. 1, s. 31-5331–53.
* ''Encyclopédie philosophique universelle'', vol. III, t. 1, Paris 1992, s. 1468-14691468–1469.
* R. Darowski, ''Marcina Śmigleckiego SJ traktat "O„O lichwie"lichwie” (1596)'', "Rocznik„Rocznik Wydziału Filozoficznego TJ w Krakowie"Krakowie”, 1993-1994, s. 209-228209–228.
* R. Darowski, ''Filozofia w szkołach jezuickich w Polsce w XVI wieku'', Kraków 1994, s. 185-224185–224.
* J. J. Jadacki, ''Wielkość Marcina Śmigleckiego'', [w:] ''Antologia Wileńska'', Warszawa 2001, III , s. 325-329325–329.
* ''Powszechna Encyklopedia Filozofii'', t. 9, Lublin 2008, s. 339-341339–341.
* С. Вакуленко, ''Знакова природа мови за Марціном Сміґлєцьким'', "Збірник„Збірник Харківського історико-філологічного товариства"товариства”, т. 13, Харків 2009, с. 173-208.
* ''Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut'', t. 3 Piśmiennictwo Staropolskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1965, s. 325-327325–327
 
{{Kontrola autorytatywna}}