Fred Davis (snookerzysta): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
|||
Linia 1:
{{Snookerzysta infobox
|Imię i nazwisko= Fred Davis
|Zdjęcie=
|width=
|Podpis=
|Urodzony= [[13 sierpnia]] [[1913]]
|Miejsce urodzenia= [[Chesterfield (Derbyshire)|Chesterfield]], [[Derbyshire]]<br />{{Państwo|ENG}}
|Zmarł =
|Miejsce śmierci =
|Narodowość=
|Pseudonim=
|Gra zawodowa= 1929–1993
|Najwyższy ranking= 4
|Obecny ranking=
|Najwyższy break=
|Zwycięstwa w turniejach rankingowych= 10
|Inne zwycięstwa=
|Mistrzostwo świata= 1948, 1949, 1951
|UK Championship=
|Grand Prix=
|Welsh Open=
|China Open=
|Masters=
|Irish Masters=
|Scottish Masters=
|Thailand Masters=
|Pot Black=
}}
'''Fred Davis''', [[Order Imperium Brytyjskiego|MBE]] ([[13 sierpnia]] [[1913]] koło [[Chesterfield (Derbyshire)|Chesterfield]], Derbyshire
Młodszy brat legendarnego mistrza, [[Joe Davis|Joe]]. Śladem brata rozpoczynał karierę od mistrzostwa Anglii w bilardzie do lat 16 ([[1929]]), następnie zajął się zawodowym snookerem. Debiutował na mistrzostwach świata w [[1937]], odpadł jednak już w pierwszej rundzie; nauczony doświadczeniem, kontynuował karierę używając okularów (jego problemem była krótkowzroczność).
Linia 33:
W [[1938]] dotarł do półfinału mistrzostw, ponownie rok później (porażka z bratem). W [[1940]] przegrał z Joe w finale, było to jednak najniższe ze wszystkich zwycięstw brata w finałach mistrzowskich (37:36). Okres II wojny światowej spędził w armii; w [[1946]] ponownie dotarł do półfinału snookerowych mistrzostw świata. W tym samym roku swój ostatni tytuł zdobył Joe Davis i zdecydował się na zakończenie kariery. Młodszy brat uchodził w oczach wielu fachowców za [[faworyt]]a do zajęcia jego miejsca, jednak w finale [[1947]] lepszy okazał się [[Szkocja|Szkot]] [[Walter Donaldson]]. Kolejne lata to seria pojedynków F. Davis-Donaldson o mistrzostwo świata; jeszcze tylko raz, w [[1950]], triumfował Donaldson, pozostałe mecze wygrywał Davis (mistrz świata [[1948]], [[1949]], [[1951]]). Donaldson był także jego przeciwnikiem w pierwszych edycjach nowej formuły mistrzostw, tzw. World Matchplay Championship ([[1952]]-[[1954]]); również te pojedynki przynosiły tytuły mistrzowskie Davisowi. W latach [[1955]]-[[1956]] Davis zdobył swoje ostatnie tytuły, tym razem jego przeciwnikiem był [[John Pulman]].
Szansę na odzyskanie tytułu, utraconego na rzecz Pulmana w [[1957]], Davis otrzymał dopiero w [[1964]]; w kolejny raz zmienionej formule walki o tytuł (obrońca stawał do pojedynków z pretendentami) walczył z Pulmanem trzykrotnie
Po powrocie organizatorów do formuły turniejowej mistrzostw świata jeszcze trzykrotnie dochodził do półfinałów mistrzostw świata, po raz ostatni w [[1978]]; ostatni występ w mistrzostwach zanotował w [[1982]], w wieku 68 lat, a karierę zakończył dopiero w [[1992]], kiedy [[dna moczanowa|artretyzm]] uniemożliwiał mu już sprawne poruszanie się przy stole snookerowym. Był w tym momencie, jako 78-latek, prawdopodobnie najstarszym aktywnym sportowcem świata.
Linia 48:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{
[[Kategoria:Angielscy bilardziści]]
[[Kategoria:Angielscy snookerzyści]]
| |||