Sangha (buddyzm): Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:London (Wimbledon)-buddhist temple.jpg|thumb|right|250px|Tajska świątynia buddyjska w tradycji Theravada (konkretnie viharn -– najświętsze miejsce w świątyni gdzie gromadzi się sangha). [[Londyn]] ([[Wielka Brytania]])]]

'''Sangha''' ([[sanskryt|skt.]] sa{{Unicode|ṃ}}gha संघ; [[język chiński|chiń.]] 僧伽 sengjia; [[język koreański|kor.]] sŭngga, [[język japoński|jap.]] sōgya, [[język wietnamski|wiet.]] tăng-già) —– dosł. "zgromadzenie"„zgromadzenie” – nazwa wspólnoty [[buddyzm|buddyjskich mnichów]]. Jako trzecia część [[Tiratana|Trzech Klejnotów]] ([[język pali|pali]]. Tiratana) oraz [[Trzy Schronienia|Trzech Schronień]] (pali Tisarana) nawiązuje do Wspólnoty Świętych (pali Ariyasangha), tzn. Czterech Szlachetnych (pali Ariyapugga).

Często nazwy "sangha"„sangha” używa się też w odniesieniu do wspólnoty świeckich, praktykujących buddyzm, jednak pierwsze znaczenie jest znaczeniem podstawowym

Właściwie za początek Sanghi można uznać moment wygłoszenia przez [[Budda Siakjamuni|Buddę]] Kazania o Wprawieniu w Ruch Koła [[Dharma|Dharmy]] w [[Sarnath]], gdyż po skończonym kazaniu pięciu ascetów zostało jego pierwszymi uczniami. Sam Budda wyświęcił ich na mnichów (pali [[bhikkhu]]). Stanowili oni zatem zaczątek świętej wspólnoty. Jednak za właściwy moment można uznać [[Poczwórne Zgromadzenie]], które odbyło się po pierwszej [[pora deszczowa|porze deszczowej]] po [[oświecenie (religie Wschodu)|Oświeceniu]] Buddy w miesiącu magha. W tym to czasie (była to pełnia Księżyca) Budda wybrał się z Parku Gazeli w Sarnath do miasta [[Rajagahagda]]. Tam przed jego oblicze przybyło 1250 [[Arahant]]ów, jego uczniów, mnichów których własnoręcznie wyświęcił. Wszyscy przybyli bez wcześniejszego wspólnego uzgadniania w to samo miejsce ze swych odosobnień na porę deszczową. Wszyscy przybyli oddali hołd Nauczycielowi i wspólnie założyli klasztor [[Veruvana]] w Gaju Bambusowym wraz z głównymi uczniami Buddhy Czcigodnym [[Sariputta|Sariputtą]] i Czcigodnym [[Mahamoggalana|Moggalaną]]. Tak więc rozproszone zgromadzenie zjednoczyło się. Od tamtego czasu minęło ponad 2500 lat. Sangha istnieje nadal, a w swej historii przeżywała wiele wzniosłych i tragicznych momentów. Często tradycje wyświęceń zanikały, lecz zawsze z pomocą spieszyli bhikkhu z innych krajów o silnej tradycji wyświęceń (np. [[Sri Lanka]]). Sangha to także misje bhikkhu, którzy nieśli Dharmę do innych krajów. Historia Sanghi wciąż trwa...

Sangha jest zawsze jedna i tworzy całość. Jednak w jej skład wchodzić mogą różne ruchy i szkoły. W różnych krajach buddyjskich mnisi będą nosić różne szaty, ich dyscyplina może się nieco różnić, a także nauki, jakie głoszą.

Sangha najczęściej jest zorganizowana w [[Klasztor buddyjski|klasztory]] (pali. [[wihara|vihara]]) lub świątynie ([[język tajski|taj.]]. wat). Najwyższą władzą w sandze jest Sangharaja Maha Thera (nazwa palijska obowiązująca w krajach buddyzmu theravada) lub "patriarcha"„patriarcha”. Jemu podlega Najwyższa Rada Sanghi. Najwyższą władzą w klasztorze jest opat jemu podlegają nauczyciele (pali acariya) i mnisi ( w tym starsi mnisi). Nauczyciele i starsi mnisi mają władzę zwierzchnią nad nowicjuszami.

Osoba świecka może wstąpić do sanghi w wieku dojrzałym lub jako dziecko. Często praktyką jest wyświęcanie dzieci. Najpierw dostępuje się niższego wyświęcenia (pali pabajja) na nowicjusza/nowicjuszkę (pali samanera/samaneri) a dopiero następnie otrzymuje się wyższe wyświęcenie (pali upasampada) i zostaje się mnichem/mniszką (pali bhikkhu/bhikkhuni). Częstą praktyką jest by dzieci były nowicjuszem przez pewien okres pobytu w klasztorze i dopiero osiągnąwszy pewien wiek zostają wyświęceni na mnichów. Dorośli w jednej ceremonii są wyświęcani najpierw na nowicjusza, a następnie na mnicha.

Mnichem można zostać na całe życie, lecz nie jest to wymóg i wolno odejść z klasztoru, jeśli się tego pragnie.