Wincenty Teofil Popiel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
akt. |
|||
Linia 49:
|konsekrator = [[Henryk Ludwik Plater]]
|współkonsekratorzy =
|biskupi konsekrowani =
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Karol Hryniewiecki]]|7 maja 1883}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Antoni Franciszek Sotkiewicz]]|20 maja 1883}}
Linia 59:
Był czwartym synem Konstantego i Zofii z hr. Badenich. W 1846 ukończył studia prawnicze w Warszawie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Osobiste | czasopismo = [[Kurier Lwowski|Kurjer Lwowski]] | wolumin = Nr 567 | strony = 4 | data = 9 grudnia 1912 | url = http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=19121209&seite=4}}</ref>, po których pracował w sądownictwie. Po śmierci ojca wrócił na wieś i tam podjął decyzję o wstąpieniu do kieleckiego seminarium, które ukończył w 1849. [[sakrament święceń|Święcenia kapłańskie]] otrzymał 5 sierpnia 1849<ref name=HC>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. VIII, Patavium 1978, s. 460. {{lang|la}}</ref>. Studiował w [[Leuven|Lowanium]], gdzie otrzymał tytuł doktora teologii, i w Rzymie. Po powrocie do Kielc został profesorem seminarium i pełnił funkcję wiceregensa<ref name="Ś. p. X. Wincenty Popiel">{{cytuj pismo|url=http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=43203&from=publication|tytuł=Ś. p. X. Wincenty Popiel|czasopismo=[[Czas (dziennik)|Czas]]|wolumin=Nr 568, r. 65|data=1912-12-09|strony=1|data dostępu=2017-08-16}}</ref>.
W 1862
16 marca 1863<ref name="HC" /> papież [[Pius IX]] mianował go [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[diecezja płocka|diecezji płockiej]]. [[sakra|Sakrę biskupią]] przyjął 6 grudnia 1863 w [[bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku|katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku]]. Udzielił mu ich [[Henryk Ludwik Plater]], któremu asystowali dwaj prezbiterzy: kustosz płocki Tomasz Franciszek Myśliwski i prokurator miejscowej kapituły katedralnej Antoni Baliński, którzy na tę okoliczność otrzymali papieską dyspensę<ref>K.R. Prokop, [http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Prawo_Kanoniczne_kwartalnik_prawno_historyczny/Prawo_Kanoniczne_kwartalnik_prawno_historyczny-r2010-t53-n1_2/Prawo_Kanoniczne_kwartalnik_prawno_historyczny-r2010-t53-n1_2-s315-366/Prawo_Kanoniczne_kwartalnik_prawno_historyczny-r2010-t53-n1_2-s315-366.pdf ''Sukcesja święceń biskupich pasterzy kościoła warszawskiego (1798–2007)''], „Prawo Kanoniczne”, t. 53, Warszawa 2010, s. 332–333.</ref>. W 1868
Zmarł w nocy 7/8 grudnia 1912 w Warszawie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Kronika. Z kroniki żałobnej | czasopismo = [[Głos Rzeszowski]] | strony = 6 | data = Nr 51 z 15 grudnia 1912 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=1857}}</ref>. Został pochowany w krypcie arcybiskupów warszawskich w [[bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie]].
| |||