Miasto zamknięte: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
problemy ekologiczne, wikizacja, źródła/przypisy,, ilustracja, lit.
Linia 257:
'''[[Lubecz]]''', [[obwód czernihowski]] – 7 km. od miasta znajdowała się antena zbudowana na potrzeby projektu Duga<ref>{{Cytuj |tytuł = Заброшенный секретный городок Любеч 1, ЗгРЛС Дуга 2 |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = MyNizhin |url = http://m.slavutich.cn.ua/news/foto_i_video/11857-zabroshennyi-sekretnyi-gorodok-lyubech-1-zgrls-duga-2.html |język = uk }}</ref><ref name=":19">{{Cytuj |tytuł = Заброшенный секретный городок Любеч-1. |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = chernobyladventure.com |url = https://chernobyladventure.com/blog-lyubech1}}</ref>. Pobliski teren (zamknięty, miasteczko wojskowe i garnizon) figurował na radzieckich mapach jako kurort wypoczynkowy o nazwie Lubecz-1 (ros. Любеч-1)<ref>{{Cytuj |tytuł = «Любеч-1» секретный заброшеный военный городок в Черниговской области. Отзывы посетителей. |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = Funtime Kiev |url = https://funtime.kiev.ua/where-to-go/lyubech-1 |język = ru}}</ref>.
 
'''Kaliniwka''' ([[Język ukraiński|ukr.]] Калинівка), [[obwód mikołajowski]] – we wsi znajdowała się antena odbiorcza projektu Duga<ref>{{Cytuj |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = library.voenmeh.ru |url = http://library.voenmeh.ru/jirbis2/files/materials/ifour/book2/book_on_main_page/2.1.htm}}</ref>, której budowę rozpoczęto w 1966 roku<ref name=":19" />. Kalinowka była zamkniętym terenem wojskowym do rozpadu ZSRR. Na radzieckich mapach wojskowych wieś oznaczano jako KalinowskaKalinowka (ros. Калиновка).
 
'''Łucz''' ([[Język ukraiński|ukr.]] Луч ), obwód mikołajowski – we wsi znajdowała się druga antena odbiorcza zbudowana na potrzeby projektu Duga, oddalona około 30 km od wsi Kaliniwka<ref>{{Cytuj |tytuł = Радар "Дуга-3" не существует! » ЧЕРНОБЫЛЬ ТУР®. Официальные экскурсии в Припять. CHERNOBYL TOUR® - tours to Pripyat 2018 |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = www.chernobyl-tour.com |url = https://www.chernobyl-tour.com/duga-3_doesnt_exist_ru.html}}</ref>. Teren ZATO do rozpadu ZSRR.
Linia 266:
 
=== [[Uzbekistan]] ===
[[Plik:416thaeg-c17-landing.jpg|mały|Amerykański [[Boeing C-17 Globemaster III]] należący do [[United States Air Force|USAF]] w Karszy. 2004 rok.]]
Do 1992 roku statusem ZATO objęte było miasto [[Kantubek]] na [[Wyspa Odrodzenia|Wyspie Odrodzenia]], gdzie w 1948 roku wybudowano laboratorium testujące [[Broń biologiczna|broń biologiczną]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Kantubek: Radziecki dom biologicznych koszmarów |data dostępu = 2020-11-22 |opublikowany = menway.interia.pl |url = https://menway.interia.pl/historia/news-kantubek-radziecki-dom-biologicznych-koszmarow,nId,2391242 |język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Остров Возрождение: как Советский Союз испытывал биологическое оружие |czasopismo = BBC News Україна |data dostępu = 2020-11-22 |url = https://www.bbc.com/ukrainian/vert-fut-russian-43500335 |język = ru}}</ref>. Pierwsze badania nad bronią biologiczną prowadzono tu jeszcze przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w latach 1936—1941<ref name=":11">{{Cytuj |tytuł = Аральск-7 — закрытый город-призрак, где испытывали биологическое оружие |data dostępu = 2020-11-22 |opublikowany = БигПикча НОВОСТИ В ФОТОГРАФИЯХ |url = https://bigpicture.ru/?p=482671 |język = ru}}</ref>. ZATO funkcjonowało pod kryptonimem Aralsk-7<ref name=":11" />. Mieszkańców przesiedlono w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, zaś laboratoria zostały zamknięte. Obecnie status ZATO zniesiono, miasto jest opuszczone.
 
Przepisom prawa, charakterystycznym dla ZATO podlegał [[port lotniczy Karszy]], zwany K2. W latach 1954 – 1992 znajdowała się tu radziecka baza lotnicza<ref>{{Cytuj |tytuł = 735th Bomber Aviation Regiment |data dostępu = 2020-11-22 |opublikowany = www.ww2.dk |url = http://www.ww2.dk/new/air%20force/regiment/bap/735bap.htm}}</ref>, a następnie baza powietrzna Stanów Zjednoczonych ([[Język angielski|ang.]] Karshi-Khanabad Air Base). W latach 2001 – 2005 skierowano tu blisko siedem tysięcy pracowników [[Departament Obrony Stanów Zjednoczonych|Departamentu Obrony]]<ref>{{Cytuj |autor = Patricia Kime |tytuł = Post 9/11 veterans attribute deadly cancers to contaminants at US base in Uzbekistan |data = 2020-02-27 |data dostępu = 2020-11-22 |opublikowany = Military Times |url = https://www.militarytimes.com/news/pentagon-congress/2020/02/27/post-911-veterans-attribute-deadly-cancers-to-contaminants-at-us-base-in-uzbekistan/ |język = en}}</ref>.  Z tego miejsca kierowano misjami przeciw [[Al-Ka’ida|Al-Ka'idzie]], realizowanymi w Afganistanie. W 2005 roku wojska amerykańskie opuściły bazę na wniosek władz Uzbekistanu<ref>{{Cytuj |tytuł = US asked to leave Uzbek air base |data = 2005-07-30 |data dostępu = 2020-11-22 |url = http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/4731411.stm |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Last US plane leaves Uzbek base |data = 2005-11-21 |data dostępu = 2020-11-22 |url = http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/4457844.stm |język = en}}</ref>.
 
== ZATO i problemy ekologiczne ==
Działalność prowadzona w części byłych i obecnych miast zamkniętych cechuje destrukcyjny wpływ na [[Środowisko przyrodnicze|środowisko naturalne]], w skrajnych przypadkach grożące [[Katastrofa ekologiczna|katastrofą ekologiczną]], stwarzającą również realne zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi.
 
=== Estonia ===
W centrum szkoleniowym byłego ZATO Paldiski znajdowały się dwa reaktory jądrowe, zamontowane w ćwiczeniowych modelach okrętów podwodnych. Po opuszczeniu terenu przez wojska rosyjskie reaktory pozostały w Paldiskach, obudowane prowizorycznym betonowym sarkofagiem<ref name=":20">{{Cytuj |tytuł = Soviet Nuclear Submarine Training Center, Paldiski {{!}} Coldwarsites |data dostępu = 2020-11-26 |url = https://coldwarsites.net/country/estonia/soviet-nuclear-submarine-training-center-paldiski/ |język = en-US}}</ref>. Obecnie ich zabezpieczeniem zajmuje się rząd Estonii<ref name=":20" />, który ponadto musiał oczyścić teren z pozostawionych przez wojsko odpadów promieniotwórczych.
 
W 1998 roku kwestia zabezpieczenia reaktorów w Padliskach była przedmiotem zainteresowania [[Komisja Europejska|Komisji Europejskiej]]. Ogłoszono przetarg na związane z tym prace. Dzięki wsparciu finansowemu EU do 2013 roku rząd Estonii zabezpieczył reaktory i zneutralizował byłe magazyny na odpady promieniotwórcze (które potencjalnie mogły skazić Bałtyk)<ref>{{Cytuj |tytuł = Paldiski nuclear object to be decommissioned using funding from the European Union {{!}} Ministry of the Environment |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = www.envir.ee |url = https://www.envir.ee/en/news/paldiski-nuclear-object-be-decommissioned-using-funding-european-union |język = en}}</ref>.
 
=== Kirgistan ===
Byłe ZATO Majłuu-suu jest silnie zanieczyszczone i skażone<ref>{{Cytuj |tytuł = Wyborcza.pl |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = wyborcza.pl |url = https://wyborcza.pl/wiecejswiata/7,163812,23439978,dawne-kopalnie-uranu-tykajaca-bomba-ekologiczna-zsrr.html?disableRedirects=true}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Grupa Wirtualna Polska |tytuł = Tykająca bomba nad rzeką |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = wideo.wp.pl |url = https://wideo.wp.pl/tykajaca-bomba-nad-rzeka-6442846267152001v |język = pl}}</ref>. W kraju znajdują się 2 miliony metrów sześciennych odpadów promieniotwórczych, będących pozostałościami po kopalniach uranu z czasów ZSRR<ref>{{Cytuj |tytuł = 10 najbardziej radioaktywnych miejsc na świecie |data = 2020-02-18 |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = Onet Podróże |url = https://podroze.onet.pl/ciekawe/najbardziej-skazone-radioaktywnie-miejsca-na-swiecie/mw6fhl5 |język = pl}}</ref>.
 
Od lat dziewięćdziesiątych ryzyko katastrofy ekologicznej w Kirgistanie było przedmiotem analiz krajów NATO i EU. Obawiano się, że odpady przenikną do wód gruntowych, skażą jeziora, rzeki i glebę na ogromnych terenach w stopniu trudnym do oszacowania. W 2010 roku sytuację w Majłuu-suu uznano za krytycznie niebezpieczną. Wówczas [[Bank Światowy]] przekazał dotację w wysokości 5 mln dolarów na zabezpieczenie i częściowe oczyszczenie terenu<ref name=":21">{{Cytuj |tytuł = Finding a solution for uranium waste in Kyrgyzstan |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = www.osce.org |url = https://www.osce.org/bishkek/57474 |język = en}}</ref>. Całkowity koszt operacji wyliczono na 15 mln dolarów<ref name=":21" />.
 
=== Rosja ===
[[Plik:Norilsk_2019_July.jpg|mały|Zakłady w Norylsku. 2019 rok.]]
Z powodu działalności zakładu atomowego [[Majak (Rosja)|Majak]], znajdującego się przy ZATO Oziorsk, skażeniu uległo pobliskie jezioro [[Karaczaj]] (obecnie nieistniejące), do którego w latach pięćdziesiątych wylewano ścieki i odpady promieniotwórcze z Majaku<ref>{{Cytuj |tytuł = Najbardziej toksyczne miejsca na świecie według National Geographic |data = 2019-05-23 |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = F5 |url = https://www.f5.pl/ekologia/najbardziej-toksyczne-miejsca-na-swiecie-wedlug-national-geographic}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Wirtualna Polska Media S.A |tytuł = Jezioro Karaczaj, Rosja - Najbardziej toksyczne miejsca na świecie |data = 2011-08-26 |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = turystyka.wp.pl |url = https://turystyka.wp.pl/najbardziej-toksyczne-miejsca-na-swiecie-6043966996677761g/2 |język = pl}}</ref>. W 2015 roku zakończono prace neutralizujące substancje toksyczne. Wylano [[beton]] na część terenów byłego jeziora. Koszt operacji wynosił 17 miliardów rubli<ref>{{Cytuj |tytuł = В Челябинской области ликвидировали озеро радиоактивных отходов Карачай |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = lenta.ru |url = https://lenta.ru/news/2015/11/26/karachai/}}</ref>.
 
W raporcie „Environmental Toxic Report” fundacji Green Cross w wykazie najbardziej skażonych miast świata znalazł się rosyjski Norylsk<ref>{{Cytuj |autor = Deutsche Welle (www.dw.com) |tytuł = The 10 most polluted places on earth {{!}} DW {{!}} 07.11.2013 |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = DW.COM |url = https://www.dw.com/en/the-10-most-polluted-places-on-earth/g-17209578 |język = en-GB}}</ref>. Zakłady w Norylsku emitują rocznie dwa miliony ton [[Dwutlenek siarki|dwutlenku siarki]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Toxic truth of secretive Siberian city |data = 2007-04-05 |data dostępu = 2020-11-26 |url = http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6528853.stm |język = en-GB}}</ref>.
 
Z uwagi na przepisy prawa, dotyczące miast zamkniętych, sytuacja ekologiczna w aktualnych ZATO Federacji Rosyjskiej (zwłaszcza należących do Rosatomu) jest praktycznie niemożliwa do ustalenia i zbadania przez niezależne podmioty zewnętrzne.
 
=== Ukraina ===
[[Plik:Erzmine_Nowa_Schowti_Wody_Förderturm_3.JPG|mały|Żółte Wody. Przedsiębiorstwo wydobycia rud uranu.]]
W byłym ZATO Żółte Wody działa kilka przedsiębiorstw zajmujących się wydobyciem uranu. Skały pochodzące z kopalni były wykorzystywane jako fundamenty do budowy prywatnych domów. Ukraiński Instytut Badawczy Problemów Środowiskowych ocenił, że w powyższych budynkach dopuszczalne normy [[Radon|radonu]] zostały przekroczone minimum pięciokrotnie, a w niektórych przypadkach siedemnastokrotnie<ref>{{Cytuj |tytuł = Поберегитесь. 5 украинских городов с неблагоприятной экологической обстановкой |data = 2016-11-01 |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = ФОКУС |url = https://focus.ua/politics/359788 |język = ru}}</ref>.  
 
=== Uzbekistan ===
Teren byłego laboratorium pracującego nad bronią biologiczną w mieście Kantubek jest uważany za niebezpieczny<ref>{{Cytuj |autor = Christopher Pala |tytuł = Anthrax Island (Published 2003) |czasopismo = The New York Times |data = 2003-01-12 |data dostępu = 2020-11-26 |issn = 0362-4331 |url = https://www.nytimes.com/2003/01/12/magazine/anthrax-island.html |język = en-US}}</ref>, gdyż w próbkach gleby znaleziono bakterie, będące przedmiotem pracy laboratorium. Wynika to z faktu, że po zniesieniu statusu ZATO i likwidacji laboratorium wojsko pozostawiło w Kantubku wszystkie materiały biologiczne, w tym potencjalnie groźne substancje i bakterie, hodowane na potrzeby testów<ref>{{Cytuj |tytuł = Krainy śmierci - najbardziej skażone miejsca w Rosji |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = nt.interia.pl |url = https://nt.interia.pl/technauka/news-krainy-smierci-najbardziej-skazone-miejsca-w-rosji,nId,1692410 |język = pl}}</ref>. Rząd Stanów Zjednoczonych przeznaczył 6 mln dolarów na projekt oczyszczenia i zabezpieczenia Wyspy Odrodzenia<ref>{{Cytuj |autor = Zaria Gorvett |tytuł = The deadly germ warfare island abandoned by the Soviets |data dostępu = 2020-11-26 |opublikowany = www.bbc.com |url = https://www.bbc.com/future/article/20170926-the-deadly-germ-warfare-island-abandoned-by-the-soviets |język = en}}</ref>.
 
== Przypisy ==
{{Przypisy}}