Francja średniowieczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 25:
[[Plik:Arms of the Kings of France (France Ancien).svg|thumb|left|upright=0.5|Herb Kapetyngów]]
[[Plik:Francja987.png|thumb|upright=1.3|Francja w roku 987]]
W roku 987 w wyniku nieszczęśliwego wypadku na polowaniu zginął [[Ludwik V Gnuśny]], nagle opróżniony tron stał się ponownie obiektem rywalizacji dwóch królewskich rodów – [[Karolingowie|Karolingów]] i [[Robertynowie|Robertynów]]. Choć [[Ludwik V Gnuśny|Ludwik V]] nie pozostawił po sobie następcy, to interesy jego rodu reprezentował potężny książę [[Lotaryngia|Dolnej Lotaryngii]] [[Karol z Lotaryngii|Karol]]. Jego przeciwnikiem był hrabia Paryża [[Hugo Kapet|Hugo]], zwany Kapetem, syn [[Hugo Wielki|Hugona Wielkiego]]. Zgromadzenie możnych wybrało na tron [[Hugo Kapet|Hugona Kapeta]] w [[Senlis (Oise)|Senlis]] 29 maja 987 roku, a to dzięki wsparciu jego kandydatury przez cesarza [[Otton I Wielki|Ottona I]]{{fakt|data=2011-11}}, z którym Hugo był spokrewniony przez matkę. Cesarz obawiał się także zbytniego wzrostu potęgi księcia [[Lotaryngia|lotaryńskiego]], do którego władztwa rościł sobie prawa zwierzchnie. Poza tym [[Hugo Kapet|HugonHugo]] wciąż był najpotężniejszym księciem na północy Francji, mógł również liczyć na żywe wsparcie brata [[Henryk (książę Burgundii)|Henryka]], księcia [[Burgundia|Burgundii]] oraz szwagra, księcia [[Akwitania|Akwitanii]].
 
Wybór [[Hugo Kapet|Hugona Kapeta]] na króla Francji zapoczątkował długi okres, trwający aż do 1792 roku, nieprzerwanego panowania założonej przez niego dynastii [[Kapetyngowie|Kapetyngów]]. Nazwa dynastii wzięła od przydomka Hugona, oznaczającego płaszcz noszony przez opatów (łac. ''capa''). Sam przydomek Hugona przyległ do jego osoby z powodu sprawowania przez niego funkcji opata w kilku klasztorach, między innymi w klasztorze [[Marcin z Tours|św. Marcina z Tours]], który, wedle legendy, zdjął swój płaszcz by okryć nim biedaka<ref>Hall A., ''Francja i wielcy Francuzi'', Warszawa 2007, s. 45.</ref>.