Krynolina: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy
usunięcie NPA (cała sekcja skopiowana z https://opolnocywparyzu.pl/krynolina-ozdoba-czy-problem/), przypisy
Linia 14:
W 1856 roku krynolina w formie metalowej klatki została opatentowana przez amerykańskiego inżyniera Thomsona<ref name=":0" /><ref name=":1" />. Konstrukcja ta składała się z obręczy wykonanych ze stalowych listew i tasiemek oplatających talię noszącej<ref name=":0" /><ref name=":1" />. Do spopularyzowania krynolin w Europie przyczyniła się francuska cesarzowa Eugenia<ref>{{Cytuj |autor = Gabriela Juranek |tytuł = Modna historia : Rokokowe marzenia cesarzowej Eugenii, czyli nawiązania do XVIII wieku w modzie II połowy wieku XIX |data dostępu = 2021-06-03 |opublikowany = Modna historia |url = http://www.modnahistoria.pl/2014/06/rokokowe-marzenia-cesarzowej-eugenii.html}}</ref>.
 
W odróżnieniu od swoich poprzedniczek, krynolina przyjęła się we wszystkich warstwach społeczeństwa. Masowa produkcja uczyniła ją towarem ogólnodostępnym<ref name=":1" /><ref name=":2">{{Cytuj |tytuł = Krynolina - ozdoba czy problem? |data = 2020-02-16 |data dostępu = 2021-06-03 |opublikowany = O północy w Paryżu |url = https://opolnocywparyzu.pl/krynolina-ozdoba-czy-problem/ |język = pl-PL}}</ref>.
 
== Wady i rezygnacja z krynoliny ==
[[Plik:1850-g-cruikshank-crinoline-parody.png|thumb|Karykatura XIX-wieczna]]
Do rezygnacji z krynolin przyczyniła się ich niefunkcjonalność. Szerokie krynoliny (ich średnica mogła osiągać 180 cm) utrudniały chodzenie i siadanie, szerokie spódnice strącały przedmioty i były przydeptywane. Lekkość krynoliny na stelażu powodowała, że była ona łatwo unoszona przez podmuchy [[Wiatr|wiatru]], pokazując nogi, co wówczas mogło być poczytane za skandal<ref name=":2" />.
Krynoliny było często obiektem żartów i satyr. Ich przeciwnicy uważali, że owa metalowa klatka jest więzieniem dla kobiety. Krynoliny, które niekiedy osiągały 180 cm średnicy, uniemożliwiały proste czynności, jak choćby chodzenie. Siedzenie również było utrudnione, gdyż opieranie się na stalowych obręczach nie było wygodne i psuło kształt krynoliny. Kolejnym problemem były skandale, które mogła wywołać krynolina. Jej lekkość, początkowo przyjęta jako błogosławieństwo, sprawiała, że lekki podmuch wiatru wystarczył, by ukazać nogi damy.
 
Krynoliny mogły być niebezpieczne - noszone przez pracownice w fabrykach bywały wciągane w maszyny. Mogły też łatwo ulec zapaleniu - materiały, z których były szyte były łatwopalne, a ich wielkość nie pozwalała na szybkie zauważenie zagrożenia<ref name=":2" />.
Największą jednak niedogodnością wynikającą z noszenia krynoliny było to, że w pewnych sytuacjach, z powodu swego rozmiaru, stawała się niebezpieczna. Dama niejednokrotnie nie wiedziała, gdzie aktualnie znajdują się krańce jej sukienki. Była więc ona często przydeptywana lub strącała przedmioty.
 
Jeszcze groźniej przedstawiała się sytuacja dziewcząt pracujących w fabrykach, które też chciały być modne. Krynoliny często bywały wciągane w przemysłowe maszyny, a ich właścicielki razem z nimi. Krynoliny mogły też z innego powodu okazać się zabójcą dla noszącej je damy: modne materiały, z jakich je szyto, [[jedwab]] i [[Bawełna (włókno)|bawełna]], były łatwopalne.
 
Do największych rozmiarów urosły krynoliny w latach 60. XIX wieku. Szerokie doły zaczęły jednak szybko tracić popularność. Około roku 1864 kształt krynolin uległ zmianie. Front i boki zostały spłaszczone, tył zaś uległ wydłużeniu. Stanowiło to zapowiedź [[turniura|turniury]], która szybko zastąpiła krynoliny jako ulubioną garderobę pań.
 
== Krynoliny dziś ==