Bolesław Taborski (duchowny): Różnice pomiędzy wersjami

31 października 1963 został [[prekonizacja|prekonizowany]] [[biskup pomocniczy|biskupem pomocniczym]] [[archidiecezja przemyska|diecezji przemyskiej]] ze [[biskup tytularny|stolicą tytularną]] [[Dices]]. [[sakra|Święcenia biskupie]] otrzymał 2 lutego 1964 w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu. Konsekrował go Franciszek Barda, biskup diecezjalny przemyski, w asyście biskupów pomocniczych przemyskich: [[Wojciech Tomaka|Wojciecha Tomaki]] i [[Stanisław Jakiel|Stanisława Jakiela]]{{r|Prokop}}. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „''In veritate''” (''W prawdzie''){{r|Polak}}. W latach 1963–1993 piastował urząd [[wikariusz|wikariusza generalnego]] diecezji. W kurii biskupiej był przewodniczącym wydziału liturgiczno-sakramentalnego, należał do komisji liturgicznej, komisji egzaminacyjnej i komisji ds. rent i emerytur, zasiadał w [[kolegium konsultorów]], [[rada kapłańska|radzie kapłańskiej]] i [[rada duszpasterska|radzie duszpasterskiej]]{{r|Prokop}} Był [[kanonik]]iem kapituły katedralnej{{r|Nitecki}}. 27 lutego 1993 została przyjęta jego rezygnacja z obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji przemyskiej{{r|Prokop}}.

 

 

Zmarł 18 listopada 2004 w Przemyślu{{r|Zmarł bp Bolesław Taborski z Przemyśla}}. 20 listopada 2004 został pochowany w rodzinnym grobowcu{{r|nota biograficzna}} na [[Stary Cmentarz w Przeworsku|Starym Cmentarzu w Przeworsku]]{{r|Ósmy wiek Przeworska}}.

 

W 2004 nadano mu [[honorowe obywatelstwo]] [[Honorowi Obywatele Miasta Przemyśla|Przemyśla]]{{r|Uchwała nr 207/2004 Rady Miejskiej w Przemyślu}}.