Gotfryd II Brodaty: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
m →‎top: typografia
Linia 43:
|wikicytaty =
}}
'''Gotfryd II Brodaty''' (zm. [[1069]]) – książę Górnej Lotaryngii w latach [[1044]]-[[1047]]1044–1047 (jako Gotfryd III) i Dolnej Lotaryngii w latach [[1065]]-[[1069]]1065–1069 (jako Gotfryd II).
 
Był synem [[Gozelo I Wielki]]ego, księcia Górnej i Dolnej Lotaryngii. Po śmierci ojca w 1044 roku nadaniem [[Henryk III Salicki|Henryka III Salickiego]] został księciem Górnej Lotaryngii. Dolna Lotaryngia przypadła młodszemu bratu Gotfryda - [[Gozelo II Próżniak]]owi. Wskutek buntu przeciw cesarzowi (wspieranego przez [[Dirk IV|Dirka IV]] i [[Baldwin V Flandryjski|Baldwina V Flandryjskiego]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Balicki | imię = Jan | tytuł = Historia Holandii | wydawca = Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich | miejsce = Wrocław | data = 1989 | strony = 23 | isbn = 83-04-03025-X | nazwisko2 = Bogucka | imię2 = Maria}}</ref>) został uwięziony i pozbawiony władzy. W 1057 roku wyruszył do Spoleto, które nadał mu jego brat, papież [[Stefan IX]]. Utracił je jednak rok później, gdy brat zmarł. W 1059 zainstalował w Stolicy Apostolskiej swojego sojusznika [[Mikołaj II (papież)|Mikołaja II]]. W 1065 roku cesarz Henryk IV nadał mu Górną Lotaryngię, którą rządził aż do śmierci.